Τα Κείμενα και οι Εικόνες αποτελούν πνευματική εργασία και επιτρέπεται η αντιγραφή τους μόνο οταν αναφέρεται ρητά η διεύθυνση προέλευσης δηλαδή το παρόν Ιστιολόγιιο ή ο συντάκτης του Κειμένου

Ενας γάμος στην Ινδία...



     Ο γάμος και η τελετή του απ’ όλες τις κουλτούρες και ιδεολογικές προσεγγίσεις χαρακτηρίζεται ως ένα μυστήριο …το μεγαλύτερο όλων αφού θεωρητικά για πάντα τουλάχιστον , ενώνει δύο διαφορετικούς ετερόφυλους ανθρώπους , τον άνδρα και την γυναίκα αλλά και ταυτόχρονα δημιουργεί μια νέα σχέση ανάμεσα σε δύο οικογένειες.
      Το τελετουργικό ή δρώμενο αποκτά ιδιαίτερο χρώμα και αίγλη ανάλογα με την κοινωνική τάξη ,ανάλογα με την κοινωνική τους θέση και οικονομία της ζωής τους ,για όλους όμως είναι μια μέρα συνυφασμένη με την ιερότητα της πράξης.
     Σε κάποιες χώρες είναι περίεργη , σε άλλες απλή και λιτή σε άλλες ασυνήθιστη και εξωπραγματική.
     Όλες όμως οι τελετές αναγνωρίζουν την ιδιαιτερότητα της στιγμής , του χώρου ,του καλύτερου επίσημου ενδύματος , της μέγιστης παρουσίασης της κοινωνικής των θέσης.
    Για μας τους δυτικούς το κάτασπρο με τις δεκάδες πτυχώσεις νυφικό αποτελεί δείγμα ακεραιότητας και ειλικρίνειας, σε άλλους λαούς όμως το νυφικό έχει διαφορετικό χρώμα, είναι κόκκινο ,αλικό το χρώμα του πάθους , της έντασης και της επιθυμίας.
   Στην Ινδία η ενδυμασία της νύφης ονομάζεται "Punjabi", και είναι μια περίτεχνη εμφάνιση με κόκκινο νυφικό , με δεκάδες ασημένια διακοσμητικά και με βασικότερο όλων μία σειρά από κόκκινα βραχιόλια ελεφαντοστού και άλλα διακοσμητικά , που θα τα προσφέρει συνήθως ο αδερφός της μητέρας της.
     Τα βραχιόλια αυτά, θεωρούνται καλός οιωνός, τόσο για την νύφη όσο και για το νέο σπιτικό και διατηρούνται σε εξέχουσα  θέση σαν τα στέφανα του δικού μας τελετουργικού
    Σε άλλες χώρες η βέρα στο χέρι είναι δείγμα ότι η φέρουσα αυτήν είναι πεντρεμμένη σε άλλες χώρες πάλι , αρκεί μια κόκκινη βούλα στο μέτωπο να δηλώσει  το ίδιο πράγμα… 
  Γυναίκες της ακολουθίας με επίσημο ένδυμα την μεταξωτή εσάρπα... και γενικά όλα επάνω τους τα ρούχα σε φανταχτερά "ποθητά" χρώματα.
   Στην Ινδία ο γάμος είναι μία απόφαση που θα την πάρει το ανεπίσημο τοπικό συμβούλιο που θα συνεδριάσει. Κριτήριο απόφασης αποτελεί η νύφη και ο γαμπρός να ανήκουν στην ίδια κοινωνική και οικονομική κάστα.  
   Όμως όπως συμβαίνει πάντα.. υπάρχουν και εξαιρέσεις . Σε ένα από τα πλουσιότερα κρατίδιο της Ινδίας στην Χαριάνα τας τελευταία χρόνια επιτρέπεται οι άνδρες να νυμφεύονται γυναίκες διαφορετικής κάστας ακόμη και από τους γείτονές των που μπορεί να είναι διαφορετικής χαμηλότερης κάστας αλλά και από άλλα γειτονικά κρατίδια.
    Σύμφωνα με το The Economist αυτό συμβαίνει γιατί σε αυτό το κρατίδιο οι άνδρες είναι περισσότεροι από τις λιγοστές νύφες
    Στην πραγματικότητα είναι η αλλαγή νοοτροπίας που αργά και σταθερά εμφανίζεται στην πολύπολιτισμική Ινδία όπως επίσης και η μείωση του θεσμού της προίκας.   
    Σε κάθε τελετή η αναμνηστική φωτογράφηση δίπλα στην νύφη και τον γαμπρό αποτελεί δικαίωμα και υποχρέωση όλων.  
    Στην τελετή ιδιαίτερο χαρακτήρα προσδίδουν στην εντυπωσικαή είσοδο της νύφης που βεβαια συνοδεύεται απο τα ανάλογα παρανυφάκια... 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: