Όταν το «ρωτήστε την μαμά μου».. καθορίζει την ζωή μας.

     Μπορεί στην εποχή μας πολλά να έχουνε αλλάξει και έχουν αλλάξει άλλα προς το καλύτερο άλλα προς το χειρότερο ,όμως μερικές καταστάσεις , παραδοχές, επηρεασμοί και συμβατικές υποχρεώσεις ακόμη είναι κυρίαρχες  ,ουσιαστικές και χαρακτηρίζουν τις σχέσεις των ανθρώπων δημιουργώντας συχνά προβλήματα εκεί που λογικά δεν θα έπρεπε να υπάρχουν , θύτες και θύματα συμπλέκονται και εναλλάσσονται στους ρόλους τους και η ζωή , μας θέλει όλους στο ίδιο έργο θεατές που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε και παίζουμε τους ρόλους μας. 

     Ο λόγος φυσικά για την Αξιόλογη Ερασιτεχνική θεατρική ομάδα του πολιτιστικού συλλόγου Λακκωμάτων Ιωαννίνων που για άλλη μια χρονιά τα μέλη του , οι πολλά υποσχόμενοι ηθοποιοί, έδωσαν  τον καλύτερο εαυτό τους παρουσιάζοντας  την κωμωδία «Ρωτήστε την μαμά» ,μια ακόμη διασκευή του θεατρικού έργου ο «Κουνενές» ή «το παιδί της μαμάς» ή ο «μαμάκιας»  ένα από τα τελευταία έργα που παρουσίασε ο Κώστας Πρετεντέρης το 1978 , χρονιά που στερηθήκαμε και την υπαρξή του σε ηλικία μόνο 52 ετών .   

     «Η μαρτυρία του Κώστα Πρετεντέρη, στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση, ήταν πολύ σημαντική. Τόσο, που τον ξεχώρισε από τη πορεία των ομοτέχνων του. …σήμερα, αποτελεί δείγμα και μαρτυρία του τι θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα, αν η μοίρα δεν του έκοβε το νήμα της ζωής, πάνω στο ωριμότερο στάδιο της ηλικίας του". Αυτά υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ο Ασημάκης Γιαλαμάς  προλογίζοντας λιτά, αλλά με βαθιά αγάπη για τον πρόωρα χαμένο συνεργάτη του, στο βιβλίο "Κώστας Πρετεντέρης "Θεατρικά"" (εκδόσεις "Εστία").  

     Το έργο του κλασσικό ,διαχρονικό ,σύγχρονο ,επίκαιρο , αξεπέραστο  μια έξυπνη κωμωδία, που  μέσα από τραγελαφικές καταστάσεις ,παρεξηγήσεις και συμπτώσεις πραγματεύεται ,αναδεικνύοντας τον ανθρώπινο χαρακτήρα που σήμερα αποκαλούμε «άντρας μαμάκιας».   Έναν χαρακτήρα που αν ψάξουμε βαθύτερα μέσα μας θα βρούμε ίχνη του μικρά ή μεγάλα δεν έχει σημασία , πολύ δε περισσότερο αν τον αναζητήσουμε στο περιβάλλον μας .. «και αυτό είναι που κάνει το έργο αρεστό» . 

      Η υποθεση είναι μία αναφορά στην πρώτη γυναίκα της ζωής ενός άνδρα που ασυνείδητα , καλοπροαίρετα, χωρίς δόλο  διαμορφώνει την μελλοντική ερωτική του ζωή , μια υπερπροστατευτική , απόμακρη και ευνουχιστική διάσταση του οιδιπόδειου συμπλέγματος .  Μια σχέση που έχει διαμορφωθεί από την εικόνα του ιδεώδους που έχει η ίδια η μητέρα για την ερωτική της ζωή και που προβάλλει πάνω στο αντικείμενο , από την εμπειρία που η ίδια έχει αποκτήσει και γενικά από τη σχέση με το ανδρικό φύλο. 

     Μια υπέροχη «γλυκιά»  παράσταση από αυτές που μόνο ο Κώστας Πρετεντέρης ξέρει να δημιουργεί ,χωρίς οι διάλογοι να εμπεριέχουν χυδαιότητα και  βλασφημίες , χωρίς τα πρόσωπα της σκηνής να χαρακτηρίζονται καρικατούρες και ανδρείκελα , χωρίς την χυδαιότητα ως νεωτερισμός και καινοτομία να «εκβαρβαρώνει» τον θεατή αλλά  μέσα από μία άδολη ευγένεια και ήθος να προκαλεί το αυθόρμητο γέλιο που δυστυχώς στις μέρες μας , σε κάποιες παραστάσεις παίρνει την μορφή του εκβιασμού κι εκφαυλισμού.   

                                     Δείτε επίσης 

Ολες τις αναρτήσεις που έχουν γίνει πιέζοντας εδώ για μεταφορά. 

Παλαιότερη Θεατρική εκδήλωση του Ιδιου συλλόγου πιέζοντας εδώ

                                                                                                          Ιωάννινα Ιούνιος 2019