Εξω-αισθητική αντίληψη – Θεατρικό παιχνίδι

    Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι στο θέατρο ως έκφραση ακραίας αισθητικής τέχνης υπάρχει η αναγκαιότητα υπέρβασης αισθήσεων και αντίληψης έτσι  ώστε να προκληθεί  μια εσωτερική ανατροπή ,μία εξέγερση , μια αναστάτωση της καθημερινότητας με σκοπό να επιτευχθεί η πλήρης αφομοίωση και απόδοση ενός ρόλου έτσι όπως τον έχει προσδιορίσει ο συγγραφέας του έργου ή έστω όπως ο ίδιος ο ποιών το ήθος την αντιλαμβάνεται.

       Για να επιτευχθεί όμως αυτή η έξω-αισθητική αντίληψη του ρόλου απαιτείται μια προσωρινή δραστική παρέμβαση στις αισθήσεις και αυτό προφανώς απαιτεί μια εσωτερική προσπάθεια από τον ίδιο τον ηθοποιό που καλείται να απορρίψει τα ερεθίσματα μιας αίσθησης και με την σωστή καθοδήγηση να ανακαλύψει και να χειρισθεί μία άλλη πραγματικότητα που του παρουσιάζεται έτσι ώστε να ελευθερώσει τον εαυτό του και να μετατραπεί σε μία αυτούσια καλλιτεχνική ύπαρξη ,στην ουσία παίζοντας τον βιωματικό ρόλο του ίδιου του του εαυτού.

    Φαντάζομαι αυτό θα θέλανε να βιώσουν ως μία πραγματικότητα τα μέλη μιας θεατρικής ομάδας που συνάντησα τυχαία μάλλον σε ένα από τα δεκάδες θεατρικά μαθήματα-παιχνίδια αντίληψης  που με την βοήθεια του δασκάλου τους και ενός συντρόφου που ίσως τον επέλεξαν αποφάσισαν να αντιληφθούν μια νέα πραγματικότητα και κλήθηκαν μέσα σε αυτήν να προσδιορίσουν τον ρόλο τους , την ύπαρξή τους ,την ευαισθησία τους, να εκφράσουν το συναίσθημα που τους δημιούργησε αυτή η νέα πρόκληση.

 

        Η αίσθηση που κληθήκαν να απορρίψουν ήταν η όραση  και το πέτυχαν εύκολα με κάλυψη των οφθαλμών τους και με την καθοδήγηση του συντρόφου τους διάνυσαν μια άγνωστη σε αυτούς διαδρομή με άγνωστη κατεύθυνση ,βιώνοντας την αϋλη ύπαρξη διάσπαρτων ανθρώπων που βρέθηκαν στον χώρο ,άσχετων με το θεατρικό μάθημα , δεκάδων φυσικών εμποδίων αλλά το σημαντικότερο όλων να εκφράσουν αυτό το βίωμα ως μία πραγματικότητα ,ως μια νέα μορφή αντίληψης.

 

   Σίγουρα τα αποτελέσματα της εμπειρίας τους , τα σχόλια και οι αντιδράσεις των συμμετεχόντων σε αυτήν την δραστηριότητα θα ήταν άκρως ενδιαφέροντα αν κρίνει κανείς από την ευχάριστη διάθεση και συζήτηση που ακολούθησε  , φαντάζομαι όμως ότι όλοι οι συμμετέχοντας θα έχουν ήδη αντιληφθεί ότι ο ρόλος του ηθοποιού είναι σε κάθε  περίπτωση μία νέα οντότητα που δημιουργείται μέσα σε μία άλλη οντότητα αλλά διαφορετικής αισθητικής αντίληψης, 

     Ευχαριστώ την Θεατρική ομάδα ,που τα μέλη της δεν τα γνωρίζω για την δυνατότητα που μου έδωσαν να φωτογραφήσω ένα απο τα μαθήματα τους.

                                                                                                           Ιωάννινα Ιούλιος 2019