Είναι ένας κήπος .. όπως δεκάδες άλλοι ….

     Στην αρχή… δεν πίστευα πως ένας κήπος ... Φυτών ... θα διέθετε κάτι το αξιόλογο και ιδιαίτερο έτσι ώστε φωτογραφικά να μου κινήσει το ενδιαφέρον… οκ …όπως δεκάδες άλλοι ... είναι ένας κήπος .. ένας κοσμικός… ο Yves saint Laurent, .με τα λεφτά του  και την λογική του , τις επιθυμίες του και τα εγώ του κατάφερε και διαμόρφωσε τον κόσμο του γύρω του , στα μέτρα του.. έτσι όπως τον ήθελε …και όπως τον ονειρευόταν... έτσι απλά….τίποτα περισσότερο .. 

    Ούτε όταν , αφού πλέον κατέβαλα το σχετικό ακριβούτσικο αντίτιμο σε απαίτηση άλλων αλλά και μίμηση των εκατοντάδων επισκεπτών που παρατηρώντας διαπίστωνα ότι συνέχεια…δημιουργούσαν αυξηση σε μια απρόβλεπτη ουρά  , πίστευα ότι θα είχε ένα πραγματικό ιδιαίτερο φωτογραφικό ενδιαφέρον για μένα ο κήπος ενός μόδιστρου…του Yves saint Laurent.  πάντα θα ήταν ένας κήπος ...ο κήπος του…έτσι απλά .. τίποτα περισσότερο ..   

    Ούτε , όταν μετά από πάνω από μισάωρο κατάφερα να πετύχω την αναμενόμενη (?)  είσοδο στον κήπο πίστευα πως ούτε κάτι ..εκεί έχει αλλάξει… κλασσικά πράγματα ..απλές κατασκευές … φοίνικες και κάκτοι… όμως … ξαφνικά κάτι σε ακουμπάει … λες και η μαγεία που κυνηγάει ανθρώπους σαν και αυτόν ακούμπησε και σένα , το νιώθεις,  το αισθάνεσαι πως αυτός εκεί ο κάκτος .. έχει μια άλλη οπτική …αλλά  και αυτός ο φοίνικάς όταν τον δεις από αλλού μοιάζει σαν κάτι άλλο…      Κάπως έτσι άρχισα να παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου αδιαφορώντας τόσο για την κοινωνική τοποθέτηση και καταξίωση του ιδιοκτήτη του κήπου  όσο και για τις ιδιόμορφες προτιμήσεις τους , κάτι που βεβαίως με την πρακτική μου το έχω κατακρίνει όμως πώς να απορρίψεις κάτι που το σύνολο της κοινωνίας μου το έχει αποδεχθεί.

       

  

                                                                                                                                                     Ιωάννινα Ιούνιος 2018.