Υπάρχουν κάποια μονοπάτια που σε οδηγούν ψηλά.. πάνω σε κάποια κορυφή…να δεις τον κόσμο από ψηλά… αλλιώτικα… άλλα πάλι σε κατεβάζουν χαμηλά σε πάνε σε φαράγγια με πέτρινα γεφύρια, σε πέτρινα χωριά με πέτρινες βρύσες με γάργαρο νερό... 
Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα μονοπάτια ,μοναδικά… που σε μαγεύουν με την ομορφιά τους…
Ένα από αυτά είναι το «μονοπάτι της αρκούδας»… που διασχίζει τις δασωμένες πυκνόφυτες κορυφογραμμές του Μετσόβου.. ένα υπέροχο ακίνδυνο πανεύκολο μονοπάτι φτιαγμένο από τα πολύχρωμα φύλα των δέντρων που ελίσσεται ανάμεσα στα πεύκα , τα ρόμπολα και την οξυά…
Οι δυνατές εικόνες των πεσμένων φύλλων , των ξέφωτων με την μοναδική τους θέα… να σου χαρίζουν συνεχώς… μοναδικές στιγμές … να εναλλάσσονται με το θρόισμα των φύλλων … με τα «πλάσματα» , τα «γκογκ» και τους «σωλήνες των ήχων».. και όλες τις άλλες εικαστικές παρεμβάσεις … εκεί πάνω ..στον βιότοπο της αρκούδας ,στα χνάρια της…
Έργα τέχνης.. έργα γλυπτικής… φτιαγμένα με μεράκι ,εναρμονισμένα πλήρως με την φύση ,διάσπαρτα ανάμεσα στα δέντρα , τοποθετημένα διακριτικά σε απόμερα σημεία που μόνο η αγάπη και ο σεβασμός για την φύση θα τα αποκαλύψει… και αυτό είναι η ομορφιά τους...
Είναι ένα πείραμα . . «μια τρελή .. αναζήτηση» της σχέσης ανάμεσα στο γλυπτό, τον περιβάλλοντα χώρο του δάσους , τους ήχους της ζωής του δάσους και το θρόισμα των φύλλων.
Είναι η εικαστική παρέμβαση μίας ομάδας ανθρώπων ,φοιτητών τελειόφοιτων και αποφοίτων που με την καθοδήγηση του καθηγητή Γιώργου Χουλιαρά της Ανωτάτης Σχολής καλών τεχνών, δημιούργησαν πρωτότυπα έργα γλυπτικής κατά μήκος μιας πανέμορφης διαδρομής .
Είναι η δική τους αναζήτηση της σχέσης ανάμεσα σε ένα γλυπτό και έναν βιότοπο μια δυνατή παρέμβαση για όλους αυτούς τους οδοιπόρους που πιστεύουν ότι «τα μονοπάτια δεν σχεδιάζονται αλλά δημιουργούνται» .
Είναι η δική τους συμβολή η «επανασύνδεση τις τέχνης» με την φύση , με τις απαραίτητες θεμελιώδεις αρχέτυπες μορφές επικοινωνίας που επιβεβαιώνει την λογική «ότι ένα μονοπάτι υπακούει πάντα σε δύο νόμους στην οικονομία του χρόνου και στην οικονομία του κόπου».
Βεβαίως είναι αλήθεια ότι ένα γλυπτό δεν θα σώσει τον κόσμο ούτε θα του προσφέρει την «οικονομία του χρόνου» μπορεί όμως ,αυτόν τον κόσμο , να τον κάνει πιο όμορφο ,πιο θελκτικό με την παρουσία του να μειώσει τον κόπο του οδοιπόρου , να τον κάνει να σταματήσει για λίγο , να φανταστεί το μεγαλείο της φύσης αλλα και το σημαντικότερο όλων ότι σε αυτόν το χώρο.. δεν είναι ο μόνος ότι υπάρχουν και οι άλλοι που έχουν το δικαίωμα να τον απολαμβάνουν.
Νοέμβριος 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου