Η τέχνη ως μορφή έκφρασης συναισθημάτων.

     Είναι στιγμές στην ζωή μας που συχνά απαιτείται  να επαναπροσδιορίζουμε αξίες  , ιδέες , να οριοθετήσουμε, ίσως και να υιοθετήσουμε νέες συμπεριφορές και δραστηριότητες, καταστάσεις που μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα , ιδιαίτερα αισθητές όταν αναρρώνουμε μετά από ψυχικές φορτίσεις ή δυσκολίες…  

    Και σε αυτές ακριβώς τις δύσκολες στιγμές μια, συνήθως δυσνόητη, ανθρώπινη έκφραση και συμπεριφορά.. η τέχνη .. ως έκφραση της ψυχής και του νου, έρχεται να προσφέρει λύσεις.. να δημιουργήσει την αίσθηση της ψυχολογικής και πνευματικής ακεραιότητας , της πληρότητας στο άτομο αφού θα του δώσει πνευματικό διέξοδο σε κάτι άυλο αλλά ταυτόχρονα θα του επαναπροσδιορίσει τον κοινωνικό του ρόλο , την κοινωνική του σχέση.   

    Δεκάδες μορφές τέχνης όπως ο χορός, η μουσική, η ζωγραφική, η φωτογραφία, το θέατρο δίνουν την δυνατότητα στο άτομο να εξωτερικεύσει την φόρτιση της καθημερινότητας, σκέψεις και συναισθήματα προσαρμόζοντάς τα σε μία άτυπη μορφή κοινωνικής αποδοχής αφού προϋποθέτουν ομαδικό επίπεδο εργασίας για την αποδοχή τους.  

    Ασκώντας μία δημιουργική έκφραση όχι μόνο «δραπετεύουμε» ανακαλύπτοντας διαφορετικά επίπεδα αυτογνωσίας άρα και βελτίωσης αλλά επαναπροσδιορίζουμε την θέση μας στα κοινωνικά ρεύματα της εποχής μας με αποτέλεσμα το βίωμα, την αίσθηση της «μοιρασιάς» , της συμμετοχής σε κοινές βασικές ανθρώπινες ανάγκες και αξίες.    

   Στην πραγματικότητα όποια μορφή τέχνης και αν ασκήσει κανείς … επιδιώκει μέσω αυτής την αντίδραση του θεατή και αυτό έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης , της αυτοβελτίωσης, της αυτοπεποίθησης , της  αυτοεπιβεβαίωσης με τελικό αποτέλεσμα την μείωση του άγχους άρα και των αιτιών που προκαλούν την ψυχική του ταλάντωση . 

    Ειδικότερα παρακολουθώντας μια θεατρική παράσταση και την αναγκαστική σου ταύτιση με έναν από τους ήρωες του έργου ή με μία από τις καταστάσεις που αναπαριστά, βιώνεις ένα συμμετοχικό νοητό ταξίδι με συναισθήματα , αγωνία και κάθαρση ,ίσως η πολυτιμότερη αίσθηση που προκαλείται στο άτομο αιώνες τώρα.. από την πρώτη δραματοποίηση θεατρικής έκφρασης έως τις μέρες μας .     

    Ο μεγάλος θεατράνθρωπος Μπρεχτ έλεγε ότι «το θέατρο σαν μορφή τέχνης δεν μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο. Μπορεί όμως ν' αλλάξει τους θεατές. Αυτοί αν θέλουν στην συνέχεια μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο».  Το ίδιο βέβαια ισχύει για όλες τις μορφές έκφρασης της ανθρώπινης συμπεριφοράς..  

 

      Οι Εικόνες προέρχονται από μία αξιόλογη παράσταση της Ερασιτεχνικής σκηνής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.  Ιωαννίνων που πραγματοποιήθηκε 19-20-21 Μαϊου 2017 στο Καμπέρειο θέτρο και τους ευχαριστώ για τις φωτογραφίες που μου δώσανε.... 

  

Δείτε επίσης 

        Μια παράσταση που άξιζε να δείτε... της  Ερασιτεχνικής σκηνής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.

     

και όλες τις αναρτήσεις ταξινομιμένες ανα θεματολογία πιέζοντας εδώ.

  

                                                                                                            Ιωάννινα Μαϊος 2017