Υπάρχουν κάποια
μέρη που η μαγεία τους, η ομορφιά τους, αυτό το απροσδιόριστα θετικό που σκορπάνε γύρω τους , οταν βρεθείς κοντά τους, που σε καθηλώνουν , που μένουν χαραγμένα στο μυαλό
σου…σαν ένας επίγειος παραδεισένιος τόπος.. 
Ένα από αυτά
τα υπέροχα μέρη αποτελεί το οροπέδιο Βερλίγκα , απομεινάρι της εποχής των παγετώνων, σε
υψόμετρο 2050 μέτρα
στις κορυφές του Λάκμου που διοικητικά ανήκει στη διευρυμένη κοινότητα
Ασπροποτάμου της πρώην κοινότητας Χαλικίου του νομού Τρικάλλων.. 
Η ονομασία Βερλίγκα
στα βλάχικα σημαίνει γύρω – γύρω, ή κύκλος ή το στριφογύρισμα, το
βούρλισμα και είναι ένα παράξενο
γεωλογικό πανέμορφο φαινόμενο που δύσκολα μπορείς να το περιγράψεις… 
Αποτελείται από
δεκάδες φιδόμορφες νεροσυρμές, υδάτινα μικρά ρυάκια που δημιουργούνται από
πηγές διάσπαρτες στο οροπέδιο που διασχίζοντας το χωμάτινο τμήμα του
διαμόρφωσαν δεκάδες μαιάνδρους ώσπου τελικά να καταλήξει σε μία καταβόθρα και
να χαθεί στο εσωτερικό της …
Γύρω από τους
μαιάνδρους λόγω της έντονης υγρασίας η φύση συμμετέχει οργιαστικά
εμπλουτίζοντας με τον δικό της μοναδικό τρόπο και με δεκάδες υπέροχα πολύχρωμα λουλούδια όλη την περιοχή
δημιουργώντας ένα μαγεμένο πανέμορφο τοπίο. 
Στο επάνω τμήμα δεσπόζει
η δρακόλιμνη , μία από τις τρεις αλπικές λίμνες της Πίνδου ,δυστυχώς
αποξηραμένη αυτή την εποχή , που για
πρώτη φορά την περιγράφει με τον δικό του γλαφυρό τρόπο ο Κώστας Κρυστάλλης σε κείμενο
που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Παρνασσός» το 1890.
Kάποιοι υποστηρίζουν ότι εδώ από τα
νερά αυτής της αλπικής λίμνης από τις διάσπαρτες πηγές που υπάρχουν στο οροπέδιο ξεκινάει τον δρόμο του ο
Αχελώος ποταμός… 
Ο Γιάννης
Ντρενογιάννης , δημοσιογράφος των «Νέων» έγραψε κάποτε για την μυθολογία της
λίμνης ..«Πέρα από τους δύο γνωστούς δράκους, που ζούσαν ο ένας στην κορυφή του
Σμόλικα (Λύγγος) και ο άλλος στην Γκαμήλα (ή Τύμφη) και τσακώνονταν μεταξύ τους
(με τις αντίστοιχες λίμνες τους), υπήρχε και ένας τρίτος. Ένα θεριό που δεν
φαινόταν. Μονάχα μια φορά πετάχτηκε μέσα από την πηγή, στριφογύρισε στην τρίτη
Δρακόλιμνη και μετά βρήκε μια τρύπα και χάθηκε πάλι στα σωθικά τού Λάκμωνα
(όρος Περιστέρι). Άλλοι είπαν ότι έμοιαζε με φίδι θεόρατο, και άλλοι τον είδαν
σαν μαύρο δυνατό κριάρι.»
Κάποιοι άλλοι που,
μέσα στις σκηνές τους, κοιμήθηκαν εκεί ψηλά στην δρακόλιμνη λένε για αυτή την λίμνη πως είναι
στοιχειωμένη πως κάπου εκεί ψηλά πολύ αργά το βράδυ.. είδανε αραχνούφαντες νεραϊδόμορφες φιγούρες.. να σέρνουν το χορό στο λουλουδιασμένο
μέρος… και να τραγουδάνε… ερωτικά τραγούδια.. παρέα με σάτυρους και άλλα ξωτικά... 
Αλήθεια ποιος να
ξέρει… στους μαγεμένους τόπους .. που ο Μορφέας εξουσιάζει, ο νους μας τι παιχνίδια παίζει…
Σχετική αναφορά με αναλυτικές πληροφορίες για τον τρόπο
πρόσβασης θα βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου