Photos and ..more from geodiabatis: Ιουλίου 2017

Ανθρωποι κιαι μηχανές στα Ορια…1ο Enduro-cross Ιωαννίνων

Η επαναδραστηριοποίηση, μετά από 8 περίπου χρόνια αδράνειας, στο χώρο των μηχανοκίνητων σπορ-motocross της αγωνιστικής λέσχης μηχανοκίνητων σπορ Ιωαννίνων προκάλεσε ενθουσιασμό και συγκίνηση όχι μόνο στους πρώτους αναβάτες που δήλωσαν συμμετοχή αλλά και στους φανατικούς φίλους της .

Η χρησιμοποίηση μιας πρόχειρης σχεδόν αυτοσχέδιας πίστας στο Δ. Διαμέρισμα Ασφάκας του Δήμου Ζίτσας ήταν αρκετή για να αναδείξει το πάθος αρκετών ανθρώπων για αυτό το εντυπωσιακό, κατά γενική ομολογία, άθλημα που άρχισε και πάλι να προκαλεί τον θαυμασμό των φανατικών φιλάθλων του.

Η πίστα, σαν αρχική μορφή, με δεκάδες φυσικά και τεχνητά εμπόδια που καλύπτει μια απόσταση περίπου 500 μέτρων, είναι φτιαγμένη από την εμπειρία μιας ομάδας ανθρώπων της λέσχης που λατρεύουν το άθλημα αλλά και από παρατηρήσεις τους από άλλους αγώνες cross που συμμετείχαν.

Σε γενικές γραμμές η πίστα είναι μια αυτοσχέδια κατασκευή με μεγάλα λάστιχα αυτοκινήτων , κορμούς δέντρων και πέτρες μεγάλων διαστάσεων τοποθετημένων σε κατάλληλα σημεία, με αρκετές ανηφόρες και κατηφόρες, με απότομες στροφές και προσχώσεις για την δημιουργία αλμάτων έτσι ώστε να αναδείξουν όχι μόνο την δεξιοτεχνία αλλά και την ικανότητα του αναβάτη .

Η συμμετοχή σε αναβάτες και θεατές δεν ήταν βεβαίως η αναμενόμενη των προσδοκιών των διοργανωτών της 1^ης EnduroCross συνάντησης όμως το αποτέλεσμα και το θέαμα που προσέφεραν ήταν αρκετό για να προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον που φαντάζομαι αυτό θα εκφραστεί έμπρακτα με την συμμετοχή τους στην επόμενη συνάντηση που όλοι περιμένουν με ανυπομονησία.

Για να δείτε τον κανονισμό του αγώνα πιέστε εδώ...

Για περισσότερες φωτογραφίες απο τον αγώνα πιέστε εδώ.....

Για όλες τις αναρτήσεις που έχω πραγματοποιήσει πιέστε εδώ.....

Ιωάννινα Ιούλιος 2017

Ανθρωποι και μηχανές στα Ορια… Endurocross

Κοντά στα Ιωάννινα, στον Δήμο Ζίτζας και στο Δ.Δ. Ασφάκας πραγματοποιήθηκε καλοκαιριάτικα, ένας υπέροχος, δυνατός και ιδιαίτερα σκληρός αγώνας ο 1^ος eduro-cross με επαγγελματικές απαιτήσεις.

Ένας καλά οργανωμένος αγώνας πρωτόγνωρος για τα δεδομένα της περιοχής, με εμπόδια ,άλματα και δεκάδες άλλες τεχνικές δυσκολίες που κατά γενική ομολογία των παρευρισκομένων δυσκόλεψαν αρκετά τους πρώτους σχετικά «ερασιτέχνες» αναβάτες που δήλωσαν συμμετοχή σε αυτήν την 1^η διοργάνωση .

Μια καλή, αξιόλογη και δυνατή προσπάθεια από τους διοργανωτές που δικαιολογεί πλήρως πιθανά λάθη και παραλείψεις αλλά που δικαιώνει απόλυτα την αναγκαιότητα να συνεχίσουν την προσπάθειά τους αφού φάνηκε ξεκάθαρα ότι είναι μια μορφή άθλησης με ιδιαίτερες απαιτήσεις, φανατικούς λάτρεις της enduro-cross και φυσικά έχει και φανατικούς φίλους.

Η έλλειψη μόνιμης πίστας στην περιοχή μας για καθημερινή προπόνηση και ανάδειξη νέων αναβατών αποτελεί ένα σημαντικό μειονέκτημα κάτι που αναγκάζει αρκετούς από τους φανατικούς λάτρεις του αθλήματος να τρέχουν σε γειτονικές περιοχές όπως για παράδειγμα στην Κοζάνη ή σε άλλα σημεία.

Ας ελπίσουμε ότι μερικοί άνθρωποι που μπορούν να οραματισθούν ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας και να το προσφέρουν, να παρακάμψουν γραφειοκρατικές διαδικασίες και άλλου είδους τεχνικές δυσκολίες αναδεικνύοντας την ευρύτερη περιοχή ως ένα ετήσιο «πανηγύρι» για το άθλημα της endurocross άθλησης .

     Δείτε επίσης όλες τις αναρτήσεις πιέζοντας εδώ...

                                                                                   Ιωάννινα    Ιούλιος 2017

Η μαγεία της στιγμής και η φωτογραφία

Επειδή πιστεύω ότι η φωτογραφία είναι η αποτύπωση μιας και μοναδικής στιγμής που δεν θα επαναληφθεί στο χρόνο, που ποτέ δεν θα είναι η ίδια αυτό που με ενδιαφέρει προσωπικά είναι η σύλληψη και ανάδειξη αυτής ακριβώς της μοναδικής στιγμής.

Όταν θες να φωτογραφίσεις έναν αγώνα, για παράδειγμα, τένις προφανώς δεν σε ενδιαφέρει η τεχνική του αθλητή όσο καλή και αν είναι αλλά αυτό που επιδιώκεις , αυτό που θα σου προφέρει το μεγαλείο της φωτογραφίας είναι να “συλλάβεις” αυτήν την ανεπανάληπτη στιγμή που θα δείχνει τόσο την καλή φυσική κατάσταση του αθλητή και την στάση του σώματος του, όσο και ίσως το σημαντικότερο όλων το συναίσθημα , αυτό που νιώθει ό ίδιος ο αθλητής όταν αντιμετωπίζει τον αντίπαλο.

Η τεχνική του είναι ίσως πρόβλημα του προπονητή του , του ίδιου του αθλητή και φυσικά των θεατών που γνώστες της τεχνικής ανάλογα θα σχολιάσουν την ικανότητά του να ανταποκρίνεται σωστά στο άθλημα.

Αυτή η τεχνική δύσκολα θα αποτυπωθεί σε μια μηδενική χρονική στιγμή, στο πάγωμα του χρόνου, όταν μάλιστα οι κινήσεις του αθλητή, οι αντιδράσεις του είναι υπερβολικά γρήγορες και απρόβλεπτες . Αντιθέτως η κίνηση του σώματος , το συναίσθημα και η αίσθηση της έκπληξης που προκύπτει όταν παγώνεις το χρόνο είναι αυτό που σε καθηλώνει και σε μαγεύει….

Είναι από τις εικόνες που φυσικά το μάτι μας ήδη πρέπει να τις συλλαμβάνει και να τις καταγράφει στο σύνολό τους αλλά που όμως αδυνατεί να τις επεξεργαστεί στα επιμέρους τμήματα ή υποσύνολα και να τις αξιολογήσει αφού τρέχουν με τον ρυθμό της σκέψης μας…

Ακριβώς αυτό το πάγωμα του χρόνου είναι και η μαγεία της φωτογραφίας σε σχέση για παράδειγμα με το video, την κινηματογράφιση που «δουλεύει» για το ανθρώπινο μυαλό όπως ακριβώς το μάτι μας…

Φυσικά, για να κρύβει την μαγεία της η φωτογραφία πρέπει να έχει «ζωντανό περιεχόμενο» και τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα δώσουν την δυνατότητα στον θεατή να ανασυνθέσει μέσα στο μυαλό του , να δημιουργήσει τα υπόλοιπα που θα ολοκληρώσουν, θα συμπληρώσουν την Εικόνα.

Ιωάννινα Ιούλιος 2017

Γέρασα … Η Πομπηία της Μέσης Ανατολής.

Γέρασα … Μια σπουδαία ελληνική αρχαία πόλη στην Δεκάπολη της Κοίλης Συρίας.

Η δεκάπολη ήταν μία συνομοσπονδία από δέκα Ρωμαϊκές ισχυρές πόλεις του 1ου αιώνα π.Χ.

Ένα ταξίδι προς τα πίσω … στο χρόνο … αρκετές εκατοντάδες χρόνια… τότε που αυτή η πόλη έσφυζε από ζωή και έρρεε ο πλούτος… με εντυπωσιακούς πλακόστρωτους δρόμους, με διπλές επιβλητικές κιονοστοιχίες Κορινθιακού τύπου και τεχνοτροπίας που ακόμη και σήμερα σε πείσμα των καιρών στέκονται όρθιες μετά από δεκάδες λεηλασίες, φωτιές και σεισμούς πολλών εκατοντάδων χρόνων και μάλιστα είναι σε πολύ καλή κατάσταση.

Λένε πως η βάση των επιμέρους τμημάτων που αποτελούσαν τον κύριο κίονα ήταν και είναι σκαμμένη κυκλικά, έτσι ώστε να μεσολαβεί μεταξύ των ένα λεπτό στρώμα άμμου που τους προσδίδει την ελαστικότητα και την ισορροπία …

Με βάση αρχαίες Ελληνικές επιγραφές , μαρτυρίες του νεοπλατωνικού φιλόσοφου του Ιάμβλιχου , η πόλη Γέρασα ή Jerasa δημιουργήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο κάπου την Άνοιξη του 331 προ Χριστού όταν σε αυτήν την πόλη εγκατέστησε γερασμένους Μακεδόνες στρατιώτες…

Η είσοδος στην αρχαία πόλη ξεκινάει από την εντυπωσιακή Πύλη που δημιούργησαν για να υποδεχθούν τον ματαιόδοξο ηγεμόνα ρωμαίο αυτοκράτορα Τραϊανό , ακολουθεί το ιπποδρόμιο, η Αγορά με μια μοναδική περίστυλη στρογγυλή πλατεία μπροστά της, το Νυμφαίο, οι εντυπωσιακοί ναοί του Δία και της Άρτεμης, τα δύο μεγάλα θέατρα για περισσότερους από 5000 θεατές , οι δύο πλακόστρωτοι λεωφόροι δημιουργώντας το σχήμα του σταυρού και δεκάδες άλλες κατασκευές να συνθέτουν μια πλούσια πόλη που δικαίως χαρακτηρίσθηκε ως Η Πομπηία της Μέσης Ανατολής.

Η αρχική της Ελληνιστική ονομασία ήταν Αντιόχεια επί Χρυσορρόα, όπως ονομαζόταν ένα μικρό ποταμάκι (σήμερα ονομάζεται Barada) που την διέσχιζε κι αυτό ακριβώς το «Χρυσορρόα» έγινε με τον καιρό από τους ντόπιους Garshu, που με παράφραση οι Ρωμαίοι το έκαναν Gerasa ή Jerasa ή στα …ελληνικά Γέρασα .

Στα χρόνια που ακολουθήσαν, με την κατάρρευση του Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας άρχισε και η παρακμή της με πρώτους και καλύτερους τους Βυζαντινούς που γκρέμισαν δεκάδες Αρχαίους Ναούς , καταστρέψανε θρησκευτικά μνημεία και κυριολεκτικά την απογύμνωσαν από τους θησαυρούς της.

Η μεγαλύτερες καταστροφές ξεκίνησαν τον 7-8 αιώνα μ. Χ. και μετά αφού υπέστη λεηλασίες και καταστροφές από Πέρσες , Άραβες , Σταυροφόρους , Βεδουίνους, Μαμαλούκους, Κιρκάσιους… και αυτό που τελικά απέμεινε είναι τα ερείπια ,αδιάψευστα σημάδια της ροής του χρόνου και της ιστορίας