Εκεί ψηλά στα βράχια…. Μέρος 2ο

       Για άλλη μια φορά… εκεί ψηλά στα βράχια, ανάμεσα στα δέντρα του περιαστικού δάσους της πόλης των Ιωαννίνων  μια άλλη διαφορετική ομάδα, μια παρέα τεσσάρων νέων παιδιών δοκιμάζουν την τεχνική τους στο κάθετο βράχο… και δεν είναι μάθημα … αλλά άλλη μια προπόνηση … είναι πλέον έμπειροι…και πάνω απόλα νέοι...

    Απλώσαν τα σκοινιά τους ,φορέσανε την ζώνη τους, τα παπούτσια τους , προσαρμόσανε τους κρίκους και την μαγνησία στην ζώνη …τα κράνη ,κοιτάξανε τα βράχια και αναρριχηθήκαν… δ'ιχως να το σκεφθούν... κόντρα στο νόμο της βαρύτητας και γιατί όχι της λογικής…  

     Χρησιμοποιώντας το ανάγλυφο των βράχων, τις ρωγμές στις πέτρες , τις σχισμές , τις εσοχές και εξοχές ως μοναδικά σημεία αναφοράς για να πατήσουν να πάνε όλο και πιο ψηλά… χαρίζοντας έντονες συγκινήσεις αλλά και ένα θέαμα μοναδικό.  

    Με μοναδικά τους όπλα την αυτοσυγκέντρωση σε αυτό που κάνουν , την ευλυγισία τους και την καλή τους φυσική κατάσταση διαλέγουν τα σημεία που με τα δάχτυλά τους θα πιαστούν και με τον απόλυτο συντονισμό του κορμιού τους με δύναμη στα πόδια τους θα ανέβουν όλο και πιο ψηλά… μέχρι επάνω …ψηλά στην κορυφή..  

    Είναι ένα σχετικά καινούργιο άθλημα στην πόλη μας.. όμως έχει φανατικούς φίλους και προσφέρει έντονες συγκινήσεις … είναι ένα άθλημα που γυμνάζει πραγματικά ολόκληρο το σώμα και όχι μόνο αφού απαιτεί πέρα από την καλή φυσική κατάσταση υπομονή και επιμονή…  

    Βλέποντας τα σκοινιά να κρέμονται στους βράχους πίστευα πως δένονται …και ασφαλίζονται στην περίπτωση της πτώσης,  όμως διαπίστωσα ότι όλα ήταν μια ψευδαίσθηση .. οι αθλητές ναι μεν δένονται αλλά μόνο για να ξεκουραστούν όταν χρειασθεί…και άμα χρειασθεί...  γιατί πάντα βασίζονται στα χέρια τους ,στα πόδια τους στα «βύσματα» που έχουν βάλει και που περνάνε το σκοινί τους έτσι ώστε σε περίπτωση πτώσης να μειωθεί το μήκος της …. α... και στην αυτοπεποίθηση που έχουν αποκτήσει.. αρκεί μερικές φορές να μην είναι υπερβολική…  

     «Ασε αυτόν με τίποτα δεν θα τον εμπιστευθώ… καλύτερα να κάτσω κάτω παρά να σκοτωθώ..» ψελλίζει  ένας από αυτούς…αφού το ξέρει είναι ένα άθλημα που απαιτεί την ύπαρξη ενός συντρόφου του «σχοινοσυντρόφου» όπως ονομάζεται που κρατάει το σκοινί που θα τους ξεκουράσει… ή θα τους σταματήσεις αν...και που όλες τις φορές αναρρίχησης είναι σύντροφος της απολύτου εμπιστοσύνης τους αφού από αυτόν και την αντίδρασή του πολλά θα εξαρτηθούν. 

   Και όσοι τυχόν ισχυρισθούν ότι το γυναικείο φύλο υστερεί… «πλανώνται πλάνην οικτράν»

 

  Πρώτη φορά τους συνάντησα ... Δεν τους γνωρίζω .. ούτε τα ονοματά τους γνωρίζω... όμως πραγματικά τους ευχαριστώ για τις ομορφες εικόνες που μου χάρισαν.        

 

Δείτε επίσης παλαιότερη παρόμοια ανάρτηση αναρρίχησης με τίτλο… 

    Αψηφώντας ..το νόμο της βαρύτητας πιέζοντας στον σύνδεσμο εδώ.

Και όλες τις αναρτήσεις που έχουν προηγηθεί πιέζοντας εδώ….

                                                                                          Ιωάννινα         Μάιος  2017