Tης Σαντορίνης oι «ημιονηγοί» και τα μουλάρια τους

Όπως τα παλαιά τα χρόνια .. έτσι και τώρα καθημερινά , υπάκουα , αθόρυβα, με απίστευτη υπομονή και δύναμη  ανεβάζουν και κατεβάζουν ανθρώπους, προϊόντα, αγαθά, τουρίστες … διασχίζοντας κάπου 600 λαξευμένα πέτρινα σκαλοπάτια στην γκαλτέρα της Σαντορίνης…  

    Μια υψομετρική διαφορά 250 μέτρων, σε απόσταση περίπου 1400 μέτρα με καγκελωτούς μαιανδρισμούς , με αλληπάληλα ζικ-ζακ,  οι παλαιοί αγωγιάτες , οι μουλαράδες… με τα μουλάρια και τα γαϊδούρια… ανεβοκατεβαίνουν καθημερινά τα 600 πέτρινα σκαλοπάτια που συνδέουν το παλαιό λιμάνι της Σαντορίνης με τα Φηρά.  

    Η ετοιμασία των ζώων από τους μουλαράδες γίνεται πάνω στα Φηρά σε ειδικούς χώρους στάβλησης που ονομάζονται «εξώμαντρες» . Ο κάθε μουλαράς έχει την δικιά του εξώμαντρα όπου τα ζώα του θα «σταβλίσουν» για την επόμενη ημέρα.    

     Εκεί ο αγωγιάτης βάζει πρώτα στην ράχη του ζώου ένα δύο πανιά για να απαλύνει την επαφή του ζώου με την δερμάτινη σέλα , περνάει την «πισιλίνα» στην ουρά του ζώου και την δένει στην σέλα  και φυσικά ένα δερμάτινο λουρί την «νίγλα» που την δένει στην κοιλιά του ζώου για να στερεώσει τη σέλα.  

      Ακολουθεί το καπίστρι και τα χαλινάρια ένας συνδυασμός από λουριά που μπαίνουν στο κεφάλι του για να μπορεί να το κουμαντάρει και φυσικά ο απαραίτητος στολισμός με το φυλακτό και τα κουδουνάκια..για να κρατάνε το «μάτι μακριά¨…  

    «Στο νησί υπάρχουν πάνω από 2000 μουλάρια και γαϊδούρια αλλά μόνο καμιά τρακοσαριά δουλεύουν σαν τουριστικά ταξί για την μεταφορά των τουριστών  .. και ανεβοκατεβαίνουν τα σκαλιά στην καλύτερη περίπτωση 5-6 φορές την ημέρα… δεν μας αφήνουν περισσότερο , μας βάζουν πρόστιμα … όχι στο ένα όχι στο άλλο .. και έρχονται και οι οικολόγοι δήθεν να... εντάξει... υπάρχει και το τελεφερίκ αλλά δεν μας έκανε μεγάλη ζημιά .. και τι άλλο θες να κάνω …γεννήθηκα εδώ..με αυτό τον τρόπο έμαθα να βγάζω μεροκάματο... » μονολογεί ένας από αυτούς σκουπίζοντας το ρυτιδιασμένο ιδρωμένο πρόσωπό του.. χρόνια ,,ανεβοκατεβαίνει αυτό το  μονοπάτι….  

  Όλα του τα ζώα , πεντακάθαρα ,..κουρεμένα .. όμορφα.. στολισμένα.. απόλυτα εξοικειωμένα με τα σκαλιά στο νησί , έχουν μάθει πια να επιλέγουν τους συντομότερους δρόμους , να περπατάνε στην άκρη του γκρεμνού προκαλώντας πανικό στους αναβάτες τους αλλά και χαριτωμένα σκηνικά και εκπλήξεις τόσο με τη ταχύτητα ανάβασης όσο και με τον περίεργο τρόπο να παίρνουν τις στροφές.  

    Μόνο αν ανεβοκατέβεις αυτά τα 600 σκαλοπάτια με την θερμοκρασία της πέτρας να είναι πάνω από 40 βαθμούς , με την μυρουδιά της κοπριάς των μουλαριών ,την διάσπαρτη σκόνη στην ατμόσφαιρα, τις φωνές των μουλαράδων , την έκπληξη των τουριστών και τον πανικό τους , όταν ανεβαίνουν , μπορείς να καταλάβεις την μοναδική τους αξία τους ως αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής γοητείας .

    Σίγουρα αυτή η μοναδικότητα, μαζί με άλλα τοπικά στοιχεία  είναι η αιτία που διεθνείς  ταξιδιωτικές αναφορές έχουν κατατάξει το νησί στους καλύτερους ονειρεμένους προορισμούς σε ολόκληρο τον κόσμο.  

Δείτε επίσης σχετική ανάρτηση για τις Ομορφες Ελληνικές γωνιές με αναφορά την Σαντορίνη

                                                                                                Ιωάννινα  Οκτώβριος 2017