Είναι μια γιορτή …αλλά όχι σαν τις άλλες

        Εικόνες που σε παραπέμπουν σε ένα άλλο κόσμο , σ'εναν κόσμο ξέφρενης διασκέδασης και έντονου εορτασμού με δράση απο το σύνολο των θεατών του που έχει τα χαρακτηριστικά ενός αλύπητου μονοήμερου ακίνδυνου πολέμου με μοναδικά του όπλα το αλεύρι το φούμο ,άλλες χρωστικές ουσίες όμως πάνω από όλα το αστείρευτο κέφι  .   

     Αν εκεί σε αυτόν τον πόλεμο έχεις συμμετοχή τότε τα δίνεις όλα ,ντύνεσαι ανάλογα όχι για να μην σε γνωρίσουν αλλά για να προστατευθείς , αγοράζεις τα "όπλα" σου από τους δεκάδες πλανόδιους μικροπωλητές ,μια "αλλαξιά",  μια φόρμα μίας και μοναδικής χρήσης ,γυαλιά ,μάσκα και μια πλαστική σακούλα και βέβαια γεμίζεις την ψυχή σου με μπόλικο κέφι και διάθεση     

    Προετοιμάζεσαι εκ των προτέρων απο το πρωϊ , καταναλώνοντας κρασί και μπύρα ή τσίπουρο και αργά το μεσημέρι με το μουκάλι σου στο χέρι,  ξεχύνεσαι στους δρόμους κουβαλώντας στην πλαστική σου σακούλα μπόλικο αλεύρι …και ξεχνιέσαι , ξεσπαθώνεις εκσφενδονίζοντας αλεύρι προς κάθε κατεύθυνση .    

    Η προτίμηση  σου ως αντίπαλος είναι συνήθως το προκλητικό είτε μια γλυκιά παρέα.. που εξαντλημένη αποφάσισε προκλητικά να ξεκουραστεί είτε έμεινε από όπλα  .. αλλά συνήθως σε κάθε περίπτωση κόκκινο πανί αποτελεί η φωτογραφική σου μηχανή.    

   Είναι μια γιορτή που θα σου μείνει αξέχαστη είτε συμμετέχεις ενεργά και κυριολεκτικά γεύεσαι στο στόμα σου την αίσθηση των χρωστικών ουσιών... είτε απλά ως θεατής που εκ του ασφαλούς βεβαίως , απολαμβάνεις αυτό που σε τρομάζει αν και η πραγματική της ομορφιά είναι στην συμμετοχή. 

   

 

   Δείτε επίσης  

Ολες τις αναρτήσεις που αναφέρονται στα αλευρομουτζουρώματα στο Γαλαξίδι πιέζοντας εδώ..

και 

Ολες τις αναρτήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί  ταξινομιμένες ανά κατηγορία πιέζοντας εδώ.

                                         

                                                                                               Ιωάννινα Φεβρουάριος 2018

 

Οι ψευδαισθήσεις της καθημερινότητας

         Ζούμε βεβαίως την κανονικότητα της καθημερινότητας αλλά ταυτόχρονα βιώνουμε και έναν κόσμο ψευδαισθήσεων όπου συχνά το άτομο αδυνατεί ή δεν έχει μάθει να επαναπροσδιορίζει  συνεχώς το ρόλο του , τις σχέσεις του  ,την δυναμική του και είναι φυσικό το βίωμα της ζωής του μερικές φορές να είναι ανακόλουθο και μηδενιστικό.     

    Πολλοί ισχυρίζονται ότι σε ένα περιβάλλον γενικής ευθυμίας και χαλαρής έκφρασης το άτομο χαλαρώνει ,αποδεσμεύεται από την κανονικότητα ,ενσωματώνεται στο σύνολο και εκφράζεται με περισσότερο αυθορμητισμό στις σχέσεις του ,εμφανίζοντας συνήθως ή σχεδόν τις περισσότερες φορές έναν άλλο χαρακτήρα που κρύβεται έντεχνα μέσα στο θυμικό του .  

   Ορισμένοι άλλοι ισχυρίζονται ότι η διαπίστωση της αδυναμίας ενός ατόμου για ενσωμάτωση στο συναισθηματικό περιβάλλον του αποτυπώνει μια άλλη διαφορετική διάσταση αντίληψης που ανακυκλώνει και ενδυναμώνει τον κόσμο των ψευδαισθήσεων δημιουργώντας νέα αδιέξοδα στην προσαρμογή του.   

       Άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι σε μία δεδομένη φωτογραφική στιγμή απεικόνισης ως θεατές εντοπίζουμε την δυναμική αυτών των στοιχείων που μας προβληματίζουν  ή τραβάνε το βλέμμα μας και όταν αυτό συμβαίνει τότε η αξία της αποτύπωσης είναι ακόμη πιο μεγάλη αφού παύει πια να είναι μια αποτύπωση και επαναπροσδιορίζεται ως ένα ψυχογράφημα δικό μας.          Δεν ξέρω ποιοι έχουν δίκιο ή έχουν άδικο αλλά εκείνο που με εντυπωσίασε στις δεδομένες φωτογραφίες είναι το αταίριαστο της στιγμής.. ή ίσως και η κεκαλυμμένη αδυναμία προσαρμογής στον κόσμο των ψευδαισθήσεων που αποκαλύπτεται ή βιώνετε στο σύνολό της.    

 Δείτε επίσης 

Αλευρομουτζουρώματα στο Γαλαξίδι 2018

Εικόνες από Αλευρομουτζουρώματα στο Γαλαξίδι 2016

Αλευρομουτζουρώματα στο Γαλαξίδι 2016 

                                                                                      Ιωάννινα Φεβρουάριος 2018

Αλευρομουτζουρώματα 2018…

  Ένα ίσως για μερικούς ξενόφερτο έθιμο για άλλους πάλι μια πανάρχαια παγανιστική λατρεία αλλά σίγουρα το πιο αγαπητό για δεκάδες χρόνια δρώμενο για τον εορτασμού των Κούλουμων , διαφορετικό από κάθε άλλο έθιμο στην χώρα μας και το σημαντικότερο όλων μοναδικό στον Ελληνικό χώρο .   

   Δεν έχει να κάνει ούτε με το πέταγμα του χαρταετού ούτε βεβαίως με το Σαρακοστιανό τραπέζι αλλά με την ίδια την ζωή  . Ένα ζωντανό παιχνίδι ανάμεσα στην δύναμη της φύσης , το ξύπνημα των αισθήσεων , τα αλληλοπειράγματα και την συνέχιση της καθημερινότητας με μία νέα οπτική και προοπτική.   

     Ο λόγος βεβαίως είναι για τα αλευρωμουτζουρώματα  στο Γαλαξίδι ένα δρώμενο που οργανώνεται ανήμερα την Καθαρή Δευτέρα όπου οι συμμετέχοντες πετάνε ανάμεσά τους αλεύρι , λουλάκι ,φούμο και άλλες χρωστικές ουσίας με σκοπό να προκαλέσουν διασκεδάζοντας με τις αντιδράσεις των ,χωρίς ίχνος παρεξήγησης    

     Στην αρχή συμμετείχαν μόνο άνδρες που μετά από οινοποσία και γλέντι με τοπικά όργανα στα Καφενεία του λιμανιού ξεχύνονταν στους δρόμους σε παρέες με δύο σακούλες που η μία περιείχε χαρτοπόλεμο και η άλλη αλεύρι έτσι για το καλό… αργότερα όμως προστέθηκαν και οι γυναίκες και τα παιδιά με αποτέλεσμα για πολλούς να είναι ένα γλυκό ραντεβού κάθε καθαρή Δευτέρα.       

        Δείτε επίσης παλαιότερες Δημοσιεύσεις για το ίδιο θέμα πιέζοντας στα παρακάτω.

1. Αλευρωμουτζουρώματα στο Γαλαξίδι....2016

2. Εικόνες απο Αλευρωμουτζουρώματα ..   2016

και όλες τις αναρτήσεις πιέζοντας εδώ......

                                                                                                            Ιωάννινα Φεβρουάριος 2018

Τα κινέζικα δίχτυα στην Κεράλα της Ινδίας

        Τεράστιες μηχανικές κατασκευές , φτιαγμένες κυρίως  από ξύλινα δοκάρια δεμένα μεταξύ τους και από δίχτυα που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούνται από τους ντόπιους ψαράδες της περιοχής του Κότσιν ως ένας μοναδικός και εύκολος τρόπος συλλογής αλιευμάτων που έδιναν και δίνουν ζωή στους ντόποιους αλλά και ένα καλό μεροκάματο στους φτωχούς ψαράδες. 

  Το Cochi είναι μια ακμάζουσα πόλη μια λιμνοθάλασσα , ένα από τα καλύτερα φυσικά λιμάνια του κόσμου, που βρίσκεται στο κράτος της Κεράλα στην νότια Ινδία  .   Η Κεράλα είναι μία από τις μικρότερες, αλλά και τις πιο πυκνοκατοικημένες ομόσπονδες πολιτείες της Ινδίας με πληθυσμό που ξεπερνάει τα 38 εκατομμύρια κατοίκους  αλλά και με το υψηλότερο ποσοστό αλφαβητισμού και φτώχειας στην χώρα.   

     Στην πραγματικότητα το Cochi είναι  ένα σύμπλεγμα νησιών και χερσονήσων. με τις στενές λωρίδες λιμνοθάλασσας και τα υδάτινα κανάλια να παίρνουν τη θέση των κύριων δρόμων.  χωρισμένη σε τρεις παράλληλες λωρίδες που είναι η παράκτια περιοχή, με πλούσια βλάστηση σχεδόν στην άκρη του νερού. Την μεσαία λωρίδα φυτών από καουτσούκ, τσάι και μπαχαρικά. Και σε μια περιοχή με τροπικά δάση .  

   Τα  δίχτυα αυτά πρωτοεμφανισθήκαν στην περιοχή τον 8^ο αιώνα από τους Κινέζους κατακτητές της περιοχής σε μια προσπάθεια αλίευσης των πλούσιων σε οργανισμούς ψαριών λόγω του θερμού κλίματος  σε έναν κολπίσκο όπου εμφανίζεται το φαινόμενο της παλίρροιας και χαρακτηρίζεται από το τροπικό του κλίμα αφού όλες τις εποχές η θερμοκρασία δεν κατεβαίνει κάτω από 25 βαθμούς  

    Τα δίχτυα αυτά αποτελούνται από ξύλινα δοκάρια  δεμένα από πλεξίδες φυτικών ινών της περιοχής και αποτελούν ένα σύνολο σε μορφή σταυρού όπου στις άκρες των δένονται τα τεράστια δίχτυα σχηματίζοντας μια επιφάνεια μεγαλύτερη από 40-50 τετραγωνικά.    Στο κέντρο του σταυρού προσαρμοζόταν ένα υπομόχλιο όπου δένονταν διάφορα αντίβαρα από ξύλα και πέτρες έτσι ώστε να ισορροπούν το βάρος του διχτυού και της ψαριάς.

      Το δίχτυ με τα δοκάρια που το στηρίζουν αιωρούνται έξω από το νερό, όταν δεν χρησιμοποιούνται , όταν όμως ο ιδιοκτήτης της κατασκευής δώσει το σύνθημα τότε 5-6 εργάτες ανεβάζουν το υπομόχλιο με αργές κινήσεις και το δίχτυ βυθίζεται απαλά στον πυθμένα του κόλπου  χωρίς να προκαλέσει αναστάτωση στα ψάρια.

     Στην συνέχεια το αφήνουν από 10 έως και 30 λεπτά και πάλι οι εργάτες απαλά χωρίς απότομες κινήσεις ανεβάζουν την κατασκευή εγκλωβίζοντας στο δίχτυ όσα ψάρια υπήρχαν πάνω σε αυτό.

     Αυτός ο τρόπος αλίευσης  μαζί με το πεζόβολο (θα ακολουθήση αναφορά αργότερα )  αποτελούσαν πολύτιμες τεχνικές για εξεύρεση θαλάσσιας τροφής από τους Κινέζους  από αρχαιοτάτων χρόνων που χαρακτηρίζονται ως άριστοι τεχνίτες αλιείας και από τους Πορτογάλους κυρίως αλλά και τους Άραβες εισήχθησαν ως τεχνικές ψαρέματος και στον δυτικό πολιτισμό.

  

Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες στους παρακάτω συνδέσμους

 

https://wol.jw.org/el/wol/d/r11/lp-g/102000291#h=4

https://myphotopic.blogspot.gr/2013/08/blog-post_31.html

                                                                                            Ιωάννινα Φεβρουάριος 2018.