Θέαμα και Βία …ισως να είναι ψευδαισθήσεις….

"Όταν ήμουν μικρός με δέρνανε μερικοί μεγάλοι , πίστευα πως αν μάθαινα bοx  ή και άλλες μορφές πάλης θα γινόμουν δυνατός και θα τους έδερνα εγώ , θα ήμουν εγώ ο δυνατός , ο καλύτερος, ο πρώτος της παρέας ..»  .. και το έκανες..?  έβαλε τα γέλια .. «φυσικά το έκανα ... έμαθα απ’όλα… έγινα αθλητής.. σε πανελλήνιο επίπεδο ..αλλά εκείνο που τελικά κατάλαβα και έμαθα στην ζωή μου είναι να μην τσακώνομαι με άλλους..»  . 

      Κάπως έτσι ξεκίνησε η κουβέντα με έναν φίλο ,πρωταθλητή Ελλάδος που μου πρότεινε να φωτογραφίσω μια ετήσια καθιερωμένη συνάντηση επίδειξης Box και kickboxing που έγινε στα Ιωάννινα και συμμετείχαν αθλητές και μαθητές μικροί και μεγάλοι από διάφορες σχολές και τάσεις ,από δεκάδες πόλεις της Ελλάδας και οι μεταξύ τους αγώνες ήταν για όλους μας πραγματικά μια αξέχαστη εμπειρία.  

        Για μένα ήταν πραγματικά μια έκπληξη γιατί περίμενα να δώ… το μεγαλείο της βίας μες τραυματισμούς ,χτυπήματα και αίματα όμως γρήγορα διαπίστωσα ότι δεν ήταν αυτό που πίστευα…  ναι υπήρχαν σκληρά χτυπήματα όμως όχι τραυματισμοί… «σκοπός μας είναι το άθλημα και οι αξίες του…η καλή μας φυσική κατάσταση όχι οι καυγάδες ..όχι οι τσακωμοί.. από το πρώτο μάθημα εκείνο που μαθαίνουμε είναι αυτό που κρύβει μέσα της η βία και την ζημιά που μπορεί να κάνει..» 

   «Ούτε στις προπονήσεις γίνονται μικροτραυματισμοί ... ρώτα όποιον θέλεις εδώ μέσα ..εντάξει μερικές φορές άντε και να μαυρίσεις κάπου... όμως είναι αστείο.. όλοι εδώ μέσα ξέρουν την δύναμή τους , ξέρουν τις συνέπειες που θα προκληθούν όμως πάνω απ’όλα μάθανε να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους για βία … και φυσικά φοράνε υποχρεωτικά δεκάδες ειδικά προστατευτικά που βέβαια μειώνουν την ένταση της επαφής που έχουν..» 

  « Και ..μην νομίζεις…τίποτα δεν γίνεται τυχαία εκεί πάνω στο ring που ανεβαίνουν , όλα είναι προβλέψιμα εκεί ,αθλητές ισότιμοι και ισοδύναμοι , αλλά υπάρχουν και αυστηροί κανόνες που κανείς ποτέ δεν παραβαίνει... και υπάρχει βέβαια και ο διαιτητής που έχει μεγάλη εμπειρία από πάλη ..και η κάθε του κουβέντα είναι διαταγή … ξέρει πότε θα σταματήσει , πότε ο αντίπαλος θα έχει κουρασθεί... πότε θα διακόψει τον αγώνα...  

      Δεν ξέρω αν πράγματι.. όλα είναι έτσι ρόδινα όμως αυτό που διαπίστωσα είναι ότι η ενασχόληση αυτή και αυτοπεποίθηση προσθέτει στις νεαρές ηλικίες και δημιουργεί πολύ καλή φυσική κατάσταση και απομακρύνει τα άτομα από κακές συνήθειες αφού ποτό και κάπνισμα συνήθως δεν συνδυάζονται σε έναν αθλητή. Εκείνο επίσης που διαπίστωσα ήταν η διάθεση όλων των αθλητών να δηλώσουν συμμετοχή …  

   Ευχαριστώ τους διοργανωτές του αγώνα (Tiger club Ιωαννίνων)  και τους συμμετέχοντας αθλητές που μου έδωσαν την δυνατότητα να αποτυπώσω δυναμικές στιγμές  τους. 

 

  Δείτε επίσης όλες τις αναρτήσεις πιέζοντας εδώ...

                                                                           Ιωάννινα Απρίλιος 2019

     

Όταν η ζωή τους …γίνεται δημοτικό τραγούδι

   Τα παλιά τα χρόνια , τα δύσκολα χρόνια της φτώχειας και της σκληρής βιοπάλης στην καθημερινή τους ζωή οι άνθρωποι φαίνεται πως είχαν βρει και είχαν αναπτύξει έναν δικό τους κώδικα επικοινωνίας και αντίληψης για τις βασικές αξίες της ζωής τους , για την συλλογικότητα της κοινωνίας τους , έναν κώδικα κοινό για όλους ,αυθόρμητο ,λιτό , απλοϊκό , γεμάτο με αφέλεια και ζωντάνια,   με μια ανεξάντλητη γλωσσοπλαστική ικανότητα ,έτσι όπως τον ένιωθαν και τον κατανοούσαν .  

   Αυτόν τον κώδικα επικοινωνίας τον είχαν μεταφράσει σε ποίηση , δημοτικό τραγούδι ,απόλυτα κατανοητό  από όλους,  λόγιους και μη ,  χωρίς ασάφειες και συμβατικές  εκλογικεύσεις,  ένας κώδικας που έβγαινε μέσα από την ψυχή τους γιατί μόνο έτσι μπορούσαν να εκφράσουν την συναισθηματική και ψυχική τους φόρτιση , τα ιδανικά τους , τις αξίες του , τον πόνο και τον έρωτα , τον μισεμό και τον καημό τους και όλα αυτά που δίνανε νόημα στην ζωή τους.   

 

   Κάπως έτσι ένιωσα όταν βρέθηκα σε μία μουσικοχορευτική εκδήλωση του χορευτικού συλλόγου «Αυγερινός» που τα μέλη του πραγματοποίησαν στο Πνευματικό Κέντρο Ιωαννίνων , όπου για άλλη μια φορά, με την ανιδιοτελή και ακούραστη θέληση που τους χαρακτηρίζει , θυμίσανε στους παρευρισκομένους , το αυτονόητο.. «ότι υπάρχουν πολλά τραγούδια που αναφέρονται σε πραγματικά γεγονότα και σε ιστορίες βγαλμένες από την ίδια την ζωή ».  

      Δεν ήταν απλά ένα χορευτικό συγκρότημα που με την συνοδεία μιας λαϊκής και αξιόλογης δημοτικής ορχήστρας , «απέδωσε τραγούδια και χορούς» στους παρευρισκομένους αλλά μια μοναδική αληθινή ζωντανή παράσταση , ένα χρονοταξίδι που με τον πρόλογο του κάθε τραγουδιού σε ταξίδευε σε άλλες εποχές , μίλαγε στην καρδιά σου , σου έλεγε το πότε το πού και το γιατί…ένα κάλεσμα να μοιρασθούν μαζί σου , χορευτικά μοναδικές αληθινές ιστορίες απ’όλη την Ελλάδα.  

    Μοιράσθηκαν με το κοινό τους ,ιστορίες και μύθους , δύσκολες καταστάσεις , που προσωπικά δεν γνώριζα για αυτές που όμως τον ρυθμό τους τον άκουγα συχνά…σε όλα τα πανηγύρια , ταξίδεψα και χόρεψα μαζί τους έστω και νοητά όχι γιατί με παρασύρανε με τον ρυθμό που είχαν αλλά γιατί το ένιωσα και εγώ αυτό που κουβαλούσαν οι στίχοι και οι νότες….  

   Ευχαριστώ τα μέλη του Χορευτικού Συλλόγου «Αυγερινός» για την δυνατότητα που μου έδωσαν να μοιρασθώ μαζί τους μοναδικές στιγμές έτσι όπως τις νιώθουνε οι ίδιοι ,όταν εκφράζονται μέσα απο τον χορό τους  και πιστεύω πως τέτοιες παραστάσεις είναι μόνο για «ψαγμένους φίλους της δημοτικής μουσικής»  που μεταφέρουν το βαρύ φορτίο της παράδοσης που όμως είναι ιστορία και ζωή , κάτι σαν μία ζωντανή παρακαταθήκη .   

   Δείτε επίσης όλες μου τις αναρτήσεις πιέζοντας εδώ......

                                                                                                         Ιωάννινα Απρίλιος 2019