Είναι μια Ιστορία… από τα παλιά τα χρόνια….

    Τα παλαιά εκείνα χρόνια…τα δύσκολα χρόνια του Τούρκικου ζυγού «ή δήλωνες υποταγή στον Πασιά ή έπαιρνες τα βνα… δεν υπήρχε άλλιώς»… οι περισσότεροι από τους Σαρακατσιάνους προτίμησαν το δεύτερο… και γέμισαν τα άγραφα με σοϊα και ανυπότακτους… ξαδέρφια και αλλάδερφα...

   Κάποτε γύρω στα 1790 κάποιος  κατήγγειλε έναν από αυτούς, άδικα για μερικούς ή για αντιζηλία από άλλους, (ποιός άραγε να ξέρει...) ... στον Αλή Πασά, τον Πασά των Ιωαννίνων για εκτεταμένες ζωοκλοπές στην περιοχή και εκείνος τον φυλάκισε μαζί με τον πατέρα του…
    Πλήρωσε «γρόσια πολλά» για να βγούνε οι δύο τους από την φυλακή ... όμως για να ξεπλύνει την ντροπή της οικογένειας του εκείνος παράτησε τα ζωντανά και την βοσκή ,ζώστηκε τα όπλα και βγήκε στα βουνά… Έτσι αφού σκότωσε τον «Μπουλούκμπαση» τον Γιάγκο Καραγκούνη , άρχισε τις ληστείες και τις κλοπές στην αρχή κατά των χαρατζήδων (δηλ. αυτών που εισέπρατταν τους φόρους για λογαριασμό των Τούρκων) και των σπαχήδων (εξισλαμησθέντων στρατιωτών ιππέων, που επιτηρούσαν τους χωρικούς ) του Αλή Πασά.
    Ο Αλή Πασάς όταν το έμαθε, προκειμένου να τον εκφοβίσει αλλά και να «τελειώσει» με αυτόν , διέταξε για δεύτερη φορά τη σύλληψη όσων βρήκε , του πατέρα του, τη δήμευση της περιουσίας του και έβαλε φωτιά στο σπίτι του… Εκείνος υποχρεωμένος πια να φυγοδικεί στράφηκε στην κλέφτικη ζωή και το αρματολίκι… για τους Τούρκους ήταν πια φυγόδικος ..ήταν ένας "Kaçan" (Κατσάν) μα για τους Έλληνες ήταν Ο Κατσαντώνης…
    Έδωσε μάχες αρκετές και φονικές...παρέα με τον Δίπλα τον κουμπάρο του .. και άλλους πολλούς... από το Σούλι… ώσπου εκείνος ο Δίπλας κουρασμένος πια έδωσε τα ηνία τις Κλεφτουριάς στα Αγραφα .. σε αυτόν και ο αγώνας συνεχιζόταν… εκεί ψηλά στα "γκρέμια"...
      Αργότερα συμμετέχει μετά από πρόσκληση του Ι.Καποδίστρια στην «Συνέλευση των Κλεφταρματολών» στην Λευκάδα αναγνωρίζοντας τον Κατσαντώνη ως Γενικό Αρχηγό των Κλεφτών στη Δυτική Ελλάδα, «προκειμένου να σώσουν τη Λευκάδα από την απληστία του Αλή Πασά ή το πιθανότερο από την εντολή που είχε πάρει εκείνος από την Υψηλή Πύλη της εκδίωξης των Ευρωπαίων από τα παράλια του Ιονίου».

     Όμως κάποια στιγμή «δεμένος χειροπόδαρα» οδηγήθηκε στον Αλή Πασά για να αποκαλύψει τους περιβόητους θησαυρούς που λέγονταν πως είχε κρυμένους από τις πολυάριθμες λαφυραγωγήσεις και ληστείες που είχε διαπράξει, και που από τις έρευνες του μουχουρντάρη δεν βρέθηκαν στο σπήλαιο που είχε για κρησφύγετο.
     Ο Κατσαντώνης όμως "μουλάρωσε" και δεν απαντούσε με συνέπεια να οδηγηθεί τελικά μαζί με τον αδελφό του Χασιώτη στον ιστορικό πλάτανο όπου και υπέστη το μαρτυρικό θάνατο δια της συντριβής των οστών του.

    Κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του, περιφρονητικά ακούστηκε να λέει μέσα σε παραλήρημα από τν πόνο... αυτό που έμεινε στην Ιστορία …. « Αχ αυτά τα έρμα γρόσια... έρμα γρόσια».
    Κάπως έτσι γράφτηκε η μοίρα του και η Ιστορία του…




                                                                                                                        Ιωάννινα Ιούνιος 2017

Η αφηρημένη τέχνη της φωτογραφίας.

Ορισμένοι την προσδιορίζουν ως την «απομάκρυνση από την αναπαράσταση του αισθητού κόσμου», του κόσμου έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε με την λογική μας , άλλοι πάλι την οραματίζονται ως την απόκλιση από κάθε αναφορά στην φυσική εξωτερική πραγματικότητα.  

   Ορισμένοι επίσης την δέχονται ως την πλήρη αυτονόμηση της τέχνης αφού τα στοιχεία της, αυτά που την εκφράζουν δεν παραπέμπουν πουθενά, ούτε σε εξωτερικά στοιχεία παρά μόνο στον εαυτό τους  .  

     Με αυστηρό προσδιορισμό του όρου θα λέγαμε ότι είναι ένα σύγχρονο κίνημα στις εικαστικές τέχνες σύμφωνα με το οποίο αποκλείεται οποιαδήποτε αναφορά στην εξωτερική φυσική πραγματικότητα. Εναλλακτικά, μπορούμε να ορίσουμε ως αφαιρημένη τέχνη την μη παραστατική και μη αντικειμενική τέχνη. 

    Στην φωτογραφία και για την λογική των περισσοτέρων φωτογράφων η παραστατική απεικόνιση της πραγματικότητας και ειδικότερα η ανθρωποκεντρική θεώρηση με κύρια επιδίωξη την απόδοση της μορφής και του κόσμου που  απεικονίζεται με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια αποτελεί κυρίαρχο και καθοριστικό στοιχείο.  

     Είναι κάτι φυσιολογικό και κοινά αποδεκτό αφού εκφράζει την επιτακτική ανάγκη της έκφρασης μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια αναφοράς. διαμορφωμένα ήδη από την καθημερινότητα όμως αυτή η θεώρηση μερικές φορές εγκυμονεί τον κίνδυνο τα έργα που δημιουργούνται να στερούνται προσωπικότητας, δηλαδή να χαρακτηρίζονται ως κάτι το συνηθισμένο και «βολικό» , κάτι πού όλοι το αποτυπώνουν ακόμη...και με το κινητό τους.

     Στις αρχές του 20ου αιώνα η έννοια αφηρημένη τέχνη χρησιμοποιήθηκε κατά κύριο λόγο ως αναφορά σε έργα του κυβισμού και του φουτουρισμού, τα οποία προσπάθησαν μεν να περιγράψουν την πραγματικότητα, όχι όμως μέσω της μίμησης ή της πιστής αναπαράστασης των εξωτερικών χαρακτηριστικών της αλλά με έναν αντισυμβατικό και αφηρημένο τρόπο, για την εποχή τους,   μέσω των αμετάβλητων εγγενών ιδιοτήτων τους.   

     Σύμφωνα με τον Βασίλι Καντίνσκυ, έναν σημαντικό σύγχρονο εικαστικό  ο ρόλος της τέχνης σήμερα θα έπρεπε να είναι η ανάδειξη του πνευματικού χαρακτήρα της φόρμας που εκφράζει . Ο Καντίνσκυ θεωρείται ένας από τους πατέρες της αφηρημένης τέχνης και επηρέασε σημαντικά το μεταγενέστερο κίνημα του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού κατά τη δεκαετία του 1950.

      Μία μορφή αφηρημένης τέχνης είναι ο Ιμπρεσιονισμός που στην πραγματικότητα αποτελεί ένα ισχυρό καλλιτεχνικό ρεύμα με τολμηρές αφαιρετικές τάσεις, στηρίζεται όχι μόνο στις τολμηρές του διαφορές σύνθεσης αλλά και στην έντονη απουσία σε ότι αφορά το εικονιστικό πλάσιμο των μορφών.

    Βασική τους αρχή η απόδοση της πρώτης εντύπωσης και αντίληψης του καλλιτέχνη για τα πράγματα ή κάδρα που τον ενδιαφέρουν.  

 

  
Οι φωτογραφίες δημιουργήθηκαν κατα την διάρκεια των Χορευτικών εκδηλώσεων  του 3ου Φολκλορικού Φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε στα Ιωάννινα από 23-26 Ιουνίου 2017 και δεν έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία παρα μόνο μετατροπή σε Ασπρομαυρη μορφή.




Σχετικές Εικόνες παρόμοιας τεχνοτροπίας στα παρακάτω link

      Εικόνες...πειραματισμοί και άλλα 
     Φωτογραφικές αναζητήσεις ..μία άλλη προσέγγιση  
     Η τεχνική panning  στην φωτογραφία



Και όλες τις αναρτήσεις ταξινομιμένες που έχουν πραγματοποιηθεί πιέζοντας εδώ......

Σχετική Βιβλιογραφία
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%86%CE%B7%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7_%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7

                                                                                                                    Ιωάννινα Ιούνιος  2017

   

Βερλίγκες..ο μαγεμένος τόπος

   Υπάρχουν κάποια μέρη που η μαγεία τους, η ομορφιά τους, αυτό το απροσδιόριστα θετικό που σκορπάνε γύρω τους , οταν βρεθείς κοντά τους,  που  σε καθηλώνουν , που μένουν χαραγμένα στο μυαλό σου…σαν ένας επίγειος παραδεισένιος τόπος..

   Ένα από αυτά τα υπέροχα μέρη αποτελεί το οροπέδιο Βερλίγκα , απομεινάρι της εποχής των παγετώνων, σε υψόμετρο 2050 μέτρα στις κορυφές του Λάκμου που διοικητικά ανήκει στη διευρυμένη κοινότητα Ασπροποτάμου της πρώην κοινότητας Χαλικίου του νομού Τρικάλλων..  

       Η ονομασία Βερλίγκα στα βλάχικα σημαίνει γύρω – γύρω, ή κύκλος ή το στριφογύρισμα, το βούρλισμα  και είναι ένα παράξενο γεωλογικό πανέμορφο φαινόμενο που δύσκολα μπορείς να το περιγράψεις…  

     Αποτελείται από δεκάδες φιδόμορφες νεροσυρμές, υδάτινα μικρά ρυάκια που δημιουργούνται από πηγές διάσπαρτες στο οροπέδιο που διασχίζοντας το χωμάτινο τμήμα του διαμόρφωσαν δεκάδες μαιάνδρους ώσπου τελικά να καταλήξει σε μία καταβόθρα και να χαθεί στο εσωτερικό της … 

 Γύρω από τους μαιάνδρους λόγω της έντονης υγρασίας η φύση συμμετέχει οργιαστικά εμπλουτίζοντας με τον δικό της μοναδικό τρόπο και με δεκάδες  υπέροχα πολύχρωμα λουλούδια όλη την περιοχή δημιουργώντας ένα μαγεμένο πανέμορφο τοπίο.

    Στο επάνω τμήμα δεσπόζει η δρακόλιμνη , μία από τις τρεις αλπικές λίμνες της Πίνδου ,δυστυχώς αποξηραμένη αυτή την εποχή ,  που για πρώτη φορά την περιγράφει με τον δικό του γλαφυρό τρόπο ο Κώστας Κρυστάλλης σε κείμενο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Παρνασσός» το 1890.

   Kάποιοι υποστηρίζουν ότι εδώ από τα νερά αυτής της αλπικής λίμνης από τις διάσπαρτες πηγές που υπάρχουν στο οροπέδιο ξεκινάει τον δρόμο του ο Αχελώος ποταμός…    

     Ο Γιάννης Ντρενογιάννης , δημοσιογράφος των «Νέων» έγραψε κάποτε για την μυθολογία της λίμνης ..«Πέρα από τους δύο γνωστούς δράκους, που ζούσαν ο ένας στην κορυφή του Σμόλικα (Λύγγος) και ο άλλος στην Γκαμήλα (ή Τύμφη) και τσακώνονταν μεταξύ τους (με τις αντίστοιχες λίμνες τους), υπήρχε και ένας τρίτος. Ένα θεριό που δεν φαινόταν. Μονάχα μια φορά πετάχτηκε μέσα από την πηγή, στριφογύρισε στην τρίτη Δρακόλιμνη και μετά βρήκε μια τρύπα και χάθηκε πάλι στα σωθικά τού Λάκμωνα (όρος Περιστέρι). Άλλοι είπαν ότι έμοιαζε με φίδι θεόρατο, και άλλοι τον είδαν σαν μαύρο δυνατό κριάρι.»

    Κάποιοι άλλοι που, μέσα στις σκηνές τους, κοιμήθηκαν εκεί ψηλά στην δρακόλιμνη λένε για αυτή την λίμνη πως είναι στοιχειωμένη πως κάπου εκεί ψηλά πολύ αργά το βράδυ..  είδανε αραχνούφαντες νεραϊδόμορφες φιγούρες.. να σέρνουν το χορό στο λουλουδιασμένο μέρος… και να τραγουδάνε… ερωτικά τραγούδια.. παρέα με σάτυρους και άλλα ξωτικά...

   Αλήθεια ποιος να ξέρει… στους μαγεμένους τόπους .. που ο Μορφέας εξουσιάζει,  ο νους μας τι παιχνίδια παίζει…   

      

    

Σχετική αναφορά με αναλυτικές πληροφορίες για τον τρόπο πρόσβασης θα βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους. 

http://www.naturagraeca.com/ws/130,192,160,1,1,%CE%92%CE%B5%CF%81%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%BA%CE%B1

http://www.hellaspath.gr/forum/viewtopic.php?f=116&t=664

http://www.naturagraeca.com/ws/130,192,160,1,1,%CE%92%CE%B5%CF%81%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%BA%CE%B1

https://apeirosgaia.wordpress.com/2016/03/05/%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B9-%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%BA%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%BC/

Ο Ερωτισμός στην ζωή μας.

      Ο Γιουνγκ υποστηρίζει ότι πρέπει να διακρίνουμε πότε η σεξουαλική ορμή είναι γνήσια ενστικτώδης και πότε μια μεταμφιεσμένη ασυνείδητη αρχέτυπη ορμή, η οποία επιζητεί την ενότητα και την εξέλιξη της συνείδησης.
      Η ερωτική έλξη είναι συχνά μια προβολή της παρόρμησης για αλχημική εσωτερική ένωση, τον « ιερό γάμο» της άνιμα και του άνιμους. (= της ψυχής) . (Εικόνα απο τους Ερωτικούς Ναούς του Κατσουράχο της Ινδίας Δείτε σχετική αναφορά εδώ )
     Ο Πλάτων γράφει : « Σίγουρα δεν είναι μόνο η ανταλλαγή των σαρκικών ηδονών αυτό που κάνει τους ερωτευμένους να νιώθουν έναν τόσο έντονο πόθο να βρίσκονται μαζί, αλλά κυρίως η αναζήτηση της χαμένης ενότητας ».
  Ο αγαπημένος μαθητής του Φρόυντ, ο Βίλχεμ Ράιχ, παρατηρεί:
     « ο πανσεξουαλισμός των ημερών μας δεν είναι δείγμα καμιάς ερωτικής απελευθέρωσης αντιθέτως είναι μια μαζική επικράτηση μίας νευρωτικής πολυγαμίας».     Ο Κρισναμούρτι , ο μεγάλος Ινδός στοχαστής και φιλόσοφος ,εύστοχα παρατηρεί : «Το σεχ κυβερνά τους ανθρώπους σήμερα, όσο οι εικόνες και οι σκέψεις . Όλη η σύγχρονη ζωή τις ευνοεί".
      Είναι μερικές από τις δεκάδες απόψεις που χαρακτηρίζουν μία από τις ουσιαστικότερες δραστηριότητες , εκφράσεις της ζωής μας. Περιστρεφόμαστε γύρω από αυτές τις ιδέες, ζούμε με αυτές τις ιδέες , άλλοτε τις καταδικάζουμε και άλλοτε τις υπερβάλουμε.       Οταν θα ανοίξεις την τηλεόραση , μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό,ή θα ταξιδέψεις με το λεωφορείο ή θα περπατήσεις σε κάποια μεγάλη ή κεντρική λεωφόρο, θα είναι κάτι σπάνιο να δεν πέσεις επάνω σε κάποια διαφήμιση ή αφίσα που απευθύνεται έμμεσα ή και άμεσα μερικές φορές στο σεξουαλικό σου ένστικτο  
      Όλα αυτά τα μηνύματα δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να υπέρ-ερεθίζουν τα σεξουαλικά μας ένστικτα . Το σεξ έχει υποβιβαστεί ,έχει γίνει ο υπηρέτης ευφάνταστων εμπορικών στόχων.
      Υπάρχει μία συνεχής «εμπορευματική» επίθεση και δεν ξέρεις πια αν είναι η δική σου σεξουαλική παρόρμηση ή αυτό που νιώθεις είναι οι σεξουαλικές δονήσεις που παράγονται τεχνικά και σκόπιμα γύρω σου από άλλους ή να θέλουν να σε παρασύρουν αλλού.. 
      «Αυτή η εξευτελιστική, έντονη έκκληση και ανάδειξη στο σεξουαλικό μας ένστικτο, είναι ένα από τα πιο κτηνώδη σημεία του πολιτισμού μας» ,όχι βεβαίως η ομορφότερη στιγμή συνύπαρξης δύο ανθρώπων. 

Μια καλή αναφορά στο θέμα για περισσότερα είναι και τα παρακάτω άρθρα

Η σεξουαλική διάθεση και ο ανθρώπινος εγκέφαλος

Οι Θεωρίες του Βιλχεμ Ραιχ για την σεξουαλικότητατου ανθρώπου 
Βίλχελμ Ράιχ -Συγκινησιακή Πανούκλα





 


                                                                                                          Ιωάννινα   Ιούνιος 2017