Μια πόλη μια Ιστορία του ασημιού η τέχνη

      Σε μια πόλη που η ιστορία της πάει αμέτρητα χρόνια προς τα πίσω μια άλλη της  δραστηριότητα είχε αναπτυχθεί ταυτόχρονα που ανέδειξε μια αξιόλογη και αναγνωρισμένη διεθνώς χειροποίητη τέχνη μια τέχνη που προκάλεσε την οικονομική της άνθηση ή «άνοιξη» της ευρύτερης ορεινής απομονωμένης περιοχής της Ηπείρου , μιας τέχνης που ανέδειξε αξιόλογους τεχνίτες , αντικείμενα μοναδικής τέχνης αλλά και διεθνούς φήμης και αναγνώρισης «Οίκους» κοσμημάτων .  

    Αυτή η ιδιαίτερη παραδοσιακή τέχνη χαρακτηρίζεται στις μέρες μας ως  χειροποίητη επεξεργασία ασημιού και όχι μόνο.  Αν και η ευρύτερη περιοχή Ιωαννίνων δεν χαρακτηρίζεται ως περιοχή εξόρυξης μεταλλεύματος Αργύρου ή ασημιού όπως είναι η λαϊκή του ονομασία παρ’ όλα αυτά το ασήμι «δουλεύεται» στα Ιωάννινα από τα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας όπως τούρκικα «κιτάπια» το έχουν καταγράψει εν έτι …1430 και μάλιστα το προσδιορίζουν στην ακμή του. 
     Στα χρόνια που ακολούθησαν καταγράφεται ιστορικά τόσο η αξιόλογη εμπορική κίνηση όσο και η έντονη εξαγωγική δραστηριότητα των μοναδικών αντικειμένων χειροποίητης τέχνης σε περιοχές όπως το Βελιγράδι, την Βενετία, το Βουκουρέστι, την Πράγα, την Βιέννη ακόμη και στα Σκόπια και την Ρωσία.  Όλα ήταν χειροποίητα προϊόντα μιας αξιόλογης τεχνικής που ανέδειξε μοναδικούς ευφυέστατους τεχνίτες επεξεργασίας που είχαν την δυνατότητα να παράξουν εξαίρετα κοσμήματα και δεκάδες άλλα προϊόντα τέχνης με διεθνή αναγνώριση .  
  Σήμερα παρ’ όλες τις βιομηχανοποιημένες εφαρμογές μαζικής παραγωγής κοσμημάτων σε πείσμα των καιρών και της εμπορικής ανταγωνιστικότητας η τέχνη , οι τεχνίτες και τα περισσότερα από 90 οργανωμένα εργαστήρια αργυροχρυσοχοϊας εξακολουθούν να δηλώνουν μια αξιόλογη δυναμική παρουσία και φυσικά αυτό οφείλεται στην μοναδική τους ικανότητα να δημιουργούν χειροποίητα μοναδικά αντικείμενα τέχνης.  
     Εργαστήρια  όπου καθημερινά μοναδικοί τεχνίτες είτε αυτοί προέρχονται από τις ελάχιστες σχολές Αργυροχρυσοχοϊας που υπάρχουν ίσως κάτω από την ισχυρή πίεση της βιομηχανοποιημένης αυτόματης παραγωγής είτε από την μαθητεία στα δεκάδες εργαστήρια όπου η άγραφη γνώση επεξεργασίας κοσμημάτων να μεταδίδεται από τον γονιό στον παραγιό δημιουργώντας μοναδικούς τεχνίτες που με την σειρά τους δημιουργούν και κατασκευάζουν δεκάδες αντικείμενα τέχνης διεθνώς αναγνωρισμένα αλλά που οι ίδιοι μερικές φορές δεν αντιλαμβάνονται την αξία τους.  
    Σήμερα στα Ιωάννινα έχουν καταγραφεί διάσπαρτα περισσότερα από 90  εργαστήρια που κατασκευάζουν τα περίφημα σκαλιστά διακοσμητικά σκεύη , τα δεκάδες σκαλιστά εκκλησιαστικά αντικείμενα όπως καντήλια και προσθήκες αντικειμένων ασημιού σε εικόνες , τα πανέμορφα αντικείμενα χύτευσης όπως κουταλάκια γλυκού, κουτάλες , πιάστρες και σερβίτσα αλλά και αντικείμενα για δεκάδες άλλες χρήσεις όπως φωτιστικά και φυσικά τα εξαίρετα συρματερά ή φιλιγραν κοσμήματα και σκεύη  
      Ευχαριστώ τους τεχνίτες και τα εργαστήρια που στεγάζονται στο ΚΕΠΑΒΙ για την ανοχή  που επέδειξαν σε μια προσπάθεια ανάδειξης της άριστης τεχνικής τους ικανότητας όπως    Γκόλας Λάμπρος , Γκόλας Νικόλαος , Ηλίας Φαίδων και Σιαπατόρης Χρήστος. 
 

Δείτε επίσης σχετική ανάρτηση με τίτλο 

"Ασημουργός ένας τεχνίτης που δούλευε τον πλούτο"

και όλες τις αναρτήσεις πιέζοντας εδώ...              
                                                             
 Η φωτογράφηση έγινε στα εργαστήρια ασημουργίας "Νικος Γκόλας" Φαίδων "Δημιουργίες" και  Χρήστος Σιαπατόρης  που βρίσκονται στο ΚΕΠΑΒΙ ή Κέντρο παραδοσιακής Βιοτεχνίας στα Ιωάννινα που οφείλω να τους ευχαριστήσω για την υπομονή τους.
               



                                                                                            Ιωάννινα  Ιανουάριος   2018