Ένα αποκριάτικο έθιμο βασισμένο σε έναν αυστηρά καθορισμένο χορευτικό , ένα τελετουργικό δρώμενο με ρίζες που χάνονται πίσω στα παλαιά τα χρόνια , γεμάτο από αυθορμητισμό , κέφι και ενθουσιασμό για συμμετοχή , γεμάτο συγκινήσεις , οργανώνεται κυρίως στην πόλη της Νάουσας αλλά και σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας από τοπικούς παραδοσιακούς συλλόγους. 
Ένα παραδοσιακό έθιμο που ξεχωρίζει από δεκάδες άλλα σε πολλά μέρη της Ελλάδος γιατί δεν βασίζεται στην αταξία , την απρέπεια ,την ελευθεριότητα και μερικές φορές την υπερβολή ή στα δεκάδες σατυρικά τραγούδια με σεξουαλικό υπονοούμενο και την αυτοσχέδια μεταμφίεση που κυριαρχεί σε άλλα παραδοσιακά δρώμενα ανά την Ελλάδα τις Αποκριές . 
Ένα έθιμο που προσδιορίζεται από την ονομασία «Μπούλες και γενίτσαροι της Νάουσας» ,που απαιτεί αυστηρά τυποποιημένη εθιμική ευπρέπεια και συμπεριφορά του μπουλουκιού που σε συνδυασμό με την απαράμιλλη περίτεχνη αισθητική πατροπαράδοτη ενδυμασία και στις προσεγμένες κινήσεις των χορευτών ,ακολουθούμενοι με τα ίδια πάντα μουσικά όργανα διαμορφώνουν μία πολιτισμένη συμπεριφορά και δράση χωρίς ακρότητες . 
Τα κύρια χαρακτηριστικά του εθίμου είναι ότι πραγματοποιείται από ένα μπουλούκι τελεστών ,παλαιότερα ήταν μόνο 6 άτομα τώρα ο αριθμός των συμμετεχόντων έχει αυξηθεί , συμμετέχουν σε αυτό μόνο άνδρες , ακολουθούν συγκεκριμένο πρότυπο τέλεσης του εθίμου , ντύνονται με τις ιδιες παραδοσιακές πατροπαράδοτες φορεσιές αναλλοίωτες και ανεπηρέαστες από σύγχρονους εξωγενείς παράγοντες , φοράνε όλοι τις ίδιες προσωπίδες μεταμφίεσης , δεν αυθαιρετούν στα δρώμενα αλλά έχουν συγκεκριμένη συμπεριφορά. 
Γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι ,από γειτονιά σε γειτονιά , δημιουργώντας το μπουλούκι από όσους το επιθυμούν και είναι μέλη του συλλόγου τους , αρκεί εκ των προτέρων να το έχουν δηλώσει ... κάτι που θεωρούν τιμή τους αρκετοί νέοι και βεβαια να φοράνε την ίδια αναλλοίωτη από την πάροδο του χρόνου παραδοσιακή ενδυμασία .. την ίδια προσωπίδα... τον ίδιο περίτεχνο διάκοσμο ..γιατί έτσι το θέλει η παράδοση. 
Τους ακολουθεί πάντα μια μουσική κομπανία με τα ίδια μουσικά όργανα το νταούλι (μουσικό όργανο μορφής κυλίνδρου με τεντωμένη δερμάτινη μεμβράνη από την μία πλευρά ) και τον ζουρνά ή τσιουμπανίκα (πνευστό μουσικό όργανο) , χορεύουν πάντα τους ίδιους χορούς και ακολουθούν πάντα το ίδιο δρομολόγιο , το ίδιο τελετουργικό αναλλοίωτο στο πέρασμα των χρόνων γιατί πιστεύουν ότι έτσι μεταφέρουν την παράδοση του τότε στο σήμερα. 
Δείτε επίσης
Γενίτσαροι και μπούλα... μια παράδοση αιώνων
Ιωάννινα Μάρτιος 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου