



Εκεί σε αυτόν τον πόλεμο
, οι συμμετέχοντες για άλλη μια φορά πιστοί στο ετήσιο ραντεβού τους «έβγαλαν»
,εξωτερίκευσαν την ψυχοσύνθεση τους πετώντας άφθονο αλεύρι προς κάθε κατεύθυνση
, γιατί έτσι το θέλει η παράδοση ..γιατί έτσι το αισθάνονται…γιατί έτσι το απολαμβάνουν
όχι μόνο ως διέξοδο από την καθημερινότητα αλλά και ως έναν τρόπο εκτόνωσης που
σίγουρα τον έχουνε ανάγκη.



Παρακολουθώ και
φωτογραφίζω το εν λόγω μοναδικό έθιμο για τα ελληνικά δεδομένα (υπάρχει παρόμοιο
και σε πόλη της Ινδίας ) για περισσότερο από 5 χρόνια όμως το φετινό ήταν μια «μαγική
κόλαση χρωμάτων » ,όχι γιατί το πλήθος των συμμετεχόντων και των θεατών ήταν πολλαπλάσιο
από κάθε άλλη φορά … αλλά γιατί ο υπέροχος καιρός και ένας ισχυρός άνεμος σκόρπαγε
το αλεύρι προς κάθε κατεύθυνση.



Ακόμη και ως θεατής
από την ασφάλεια που σου προσφέρει η απέναντι πλευρά του λιμανιού …σίγουρα θα
αισθανόσουν την στυφή του αίσθηση να διαχέεται παντού.. αν και το καλύτερο όλων
θα ήταν η συμμετοχή σου … κάτι που επιτυγχάνεται εύκολα με λίγα ποτηράκια
οινοποσίας , μια καλή παρέα , ένα κέφι
ατέλειωτο .. και μια σακούλα αλεύρι που προσφέρει σε αφθονία ο δήμος .



Ίσως το έχουμε ανάγκη
όχι μόνο για το έθιμο αλλά περισσότερο για μια μαζική εκτόνωση της καταπιεσμένης επιθυμίας μας ή πως αλλιώς θα μπορούσα να εξηγήσω την μανία
μερικών για το φωτογραφικό φακό… που πάντα αποτελεί τον μοναδικό τους στόχο …



Δείτε επίσης παλαιότερες σχετικές παρόμοιες αναρτήσεις πιέζοντας στον σύνδεσμο
Ιωάννινα Μάρτιος 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου