Στις αρχές του 20 αιώνα διαμορφώθηκε ένα καλλιτεχνικό ρεύμα στις εικαστικές τέχνες που προσπάθησε να περιγράψει την πραγματικότητα με έναν διαφορετικό , περίεργο τρόπο που δεν είχε άμεσα αναφορές στα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά ούτε βεβαίως προσπαθεί να μιμηθεί αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά χρησιμοποιώντας μια υπερβατική αφηρημένη έκφραση να παραπέμπει έμμεσα ,νοητικά μέσω του θεατή περίπου στα ίδια τα αντικείμενα .
Όσο και αν φαίνεται περίεργο στην δημιουργία αυτού του ρεύματος βοήθησε μεταξύ άλλων παραγόντων και η εμφάνιση - εξέλιξη της φωτογραφίας που αρχικά ο κύριος και μοναδικός σκοπός της ήταν η όσο το δυνατόν πιστή αποτύπωση της πραγματικότητας που ήταν έως τότε το απαγορευμένο όνειρο των ζωγράφων . 
Η εμφάνιση ενός άλλου μέσου που το επιτύγχανε αυτό πολύ πιο αποτελεσματικά και λειτουργικά κατέστησε περιττή την συνέχιση της προσπάθειας για επίτευξη της πραγματικότητας από ορισμένες άλλες μορφές τέχνης π.χ. της ζωγραφικής , αλλά ταυτόχρονα διαμόρφωσε ή ενίσχυσε και μια άλλη αντίληψη ορισμένων καλλιτεχνών που πίστευαν ότι ο σκοπός της τέχνης δεν είναι να αναπαραστήσει την πραγματικότητα αλλά μέσω των έργων της να αναδειχθεί ο πνευματικός της χαρακτήρας. 
Κύριοι εκφραστές αυτού του ρεύματος είναι οι διάσημοι πλέον ζωγράφοι όπως Πάμπλο Πικάσσο και Ζωρζ Μπρακ. Συμμετείχαν βεβαίως και δεκάδες άλλοι όπως ο Ζαν Μετζινγκέρ (Jean Metzinger), ο Άλμπερτ Γκλεζέ (Albert Gleizes), ο Ρομπέρ Ντελωναί, ο Ανρί Λε Φοκοννιέ (Henri Le Fauconnier) και ο Φερνάν Λεζέ (Fernand Léger) , ζωγράφοι κυρίως που αναφέρονται στον κυβισμό και τον φουτουρισμό, της ενίσχυσης των επιστημονικών ανακαλύψεων της εποχής .
Στην συνέχεια άλλοι σύγχρονοι καλλιτέχνες όπως ο Βασίλι Καντίνσκι που θεωρείται ένας από τους πατέρες της αφηρημένης τέχνης, διαμορφώσαν την εξέλιξή της ,μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο περίπου το 1950 , σε ένα νέο πιο ισχυρό καλλιτεχνικό κίνημα τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό όπου συγκεχυμένες χρωματικές αποχρώσεις τοποθετημένες σε ένα καμβά αποκάλυπταν ή δημιουργούσαν μια χαοτική κατάσταση. 
Οι φωτογραφίες δημιουργήθηκαν κατα την διάρκεια φωτογράφησης ενός αγώνα με μοτοσυκλέτες , χρησιμοποιήθηκε πολύ χαμηλή ταχύτητα διαφράγματος και μεγάλο άνοιγμα ενώ ταυτόχρονα με την κίνηση του μοντέλου υπήρχε και κίνηση της φωτογραφικής μηχανής.
Δεν εχουν υποστεί τροποίηση ή επεξεργασία αφού κάθε παρέμβαση αφήνει εύκολα τα ίχνη της.
Δείτε επίσης παρόμοιες Εικόνες στις παρακάτων αναρτήσεις
1. H Αοριστία στην τέχνη της σύνθεσης.
2. Η αφηρημένη τέχνη της φωτογραφίας
3. Φωτογραφικές αναζητήσεις μια άλλη προσέγγιση.
4. Εικόνες πειραματισμοί ... και άλλα
Δείτε επίσης
1. Ολα τα περιεχόμενα των αναρτήσεων που έχω πραγματοποιήσει
2. Ολες τις αναρτήσεις που έχουν σήμανση την φωτογραφία
Ιωάννινα Οκτώβριος 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου