Κάπου εκεί ... στα Λακκώματα….

…Και εκεί που για άλλη μία μέρα πνιγμένος από την μετριότητα της καθημερινότητας ,αναζητάς την εφήμερη ,ανώδυνη απώλεια του χρόνου ξαπλωμένος σε ένα καναπέ… κάποιοι έρχονται να μας θυμίσουν ότι γύρω μας γίνονται , συμβαίνουν πολλά.. πολύ πιο περισσότερα από όσα εμείς νομίζουμε ή φανταζόμαστε.
 Είναι αυτοί που με μεράκι και πάθος , χωρίς ιδιοτέλεια , χωρίς την καθημερινότητα να τους τρομάζει ,μοιράζοντας τον χρόνο τους ,προσπαθούν ,  αγωνίζονται για να αποδείξουν ότι μπορούν να κάνουν και κάτι άλλο, κάτι το διαφορετικό .
   Μπορούν να αντιμετωπίσουν την φθορά της καθημερινότητας.

      Και έχουν όλη την καλή διάθεση και θέληση να μοιρασθούν μαζί μας αυτή τους την προσπάθεια. Μια τέτοια μορφή έκφρασης είναι και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λακκωμάτων Ιωαννίνων.
    Εργασία μιας ολόκληρης χρονιάς , με την έμπειρη και σωστή καθοδήγηση δασκάλων , με την συνεχή τους εξάσκηση και μάθηση ,οπλισμένοι με επιμονή και υπομονή , μικροί και μεγάλοι, παρουσίασαν για άλλη μια χρονιά το έργο τους , τον απολογισμό τους , τις προσπάθειες τους , τις χορευτικές τους ικανότητες .

        Ήταν μια εκδήλωση που σκόρπισε το ήχο των οργάνων , του κλαρίνου , της λύρας , του ζουρνά και της φλογέρας αλλά και αυτών που το όνομα τους αγνοώ στα σοκάκια των λακκωμάτων της περιοχής.
        Ήταν μια εκδήλωση , από τους διπλανούς μας , που ανάγκασε κάποιους να βγουν στα μπαλκόνια τους ή να έρθουν πιο κοντά, να καθίσουν δίπλα τους , παρέα μες τους άλλους ,όλοι πια μαζί , στις λιγοστές καρέκλες , κάτω από τα πευκάκια.

Ο πλούσιος ήχος των οργάνων , οι ανέμελες φωνές των παιδιών , οι χορευτικές φιγούρες και τα λικνίσματα των χορευτών σίγουρα σε αρκετούς ξυπνήσανε πολλά.
      Σε μερικούς θα φέραν θύμισες παλαιές , σε άλλους τον θαυμασμό για το εγγόνι τους , κάτι σαν «να δες τι όμορφα χορεύει» και αν σε μερικούς κύλισε το δάκρυ για αυτό που χάθηκε νωρίς ή γιαυτό που δεν κατάφεραν , ήταν κάτι σύντομο αλλά και μικρό για νάνε αληθινό.





.

Η εννοιολογική απεικόνιση των ναών Κατζουράχο

      Δεν υπάρχουν γραπτά κείμενα ή άλλες αναφορές για τους ικανότατους ,υπομονετικούς και επίμονους ,άριστους γλύπτες και μαστόρους που μόνο με την τέχνη των χεριών τους , το σφυρί και την μεταλλική τους πένα , σκάλισαν , έφτιαξαν , δημιούργησαν τα πλαστικά ανάγλυφα όπως επίσης δεν έχουμε ακόμη καμία σαφή εικόνα και λογική κατανόηση γιατί πραγματικά έχουν δημιουργήσει αυτές τις περίτεχνες ερωτικές απεικονίσεις. Ποιός πραγματικά είναι ο σκοπός τους.

    Σύμφωνα με μια εκδοχή τα γλυπτά δείχνουν έναν εναλλακτικό τρόπο για να επιτευχθεί η απελευθέρωση της ψυχής και του σώματος μέσα από την ενότητα , την αλχημική συνένωση του αρσενικού και του θηλυκού που συνυπάρχουν αρμονικά , έτσι ώστε μέσα από την ερωτική τους σύζευξη να αγγίζουν το Απόλυτο, την Θεότητα, την ολοκλήρωση , να δημιουργήσουν τον ανδρόγυνο , ενός θεϊκού δυαδικής μορφής πλάσματος .

    Κατά μία άλλη εκδοχή τα γλυπτά αποτελούσαν το πρακτικό «εικονογραφημένο» ή «οπτικό» εγχειρίδιο εκμάθησης και διδασκαλίας μαθημάτων ζωής ή «Καμα σούτρα» για τις επερχόμενες μελλοντικές γενιές. Είναι σαν μία αντανάκλαση της σεξουαλικής ζωής της εποχής εκείνης.
      Τέλος υπάρχει και μία άλλη εξήγηση ότι επειδή αρκετοί νέοι είχαν στραφεί , εκείνα τα χρόνια , στον Βουδισμό και είχαν αφήσει , είχαν εγκαταλείψει τα εγκόσμια , τις σαρκικές απολαύσεις της ζωής , οι ναοί , στους οποίους προσεύχονταν , μαθήτευαν , διακοσμήθηκαν έτσι για να τους τις θυμίζουν.Ηταν ένα ακόμη έμμεσο μάθημα κοινονικοποίησης.

     Στην Ταντρική παράδοση η εθελουσία συνεύρεση του ζευγαριού ενισχύεται και ισοδυναμεί με είσοδο στα άδυτα του Ιερού, τα απόκρυφα μέρη της ύπαρξης .
     Ο Ταντρισμός προκύπτει από την αρχαία ανιμιστική λατρεία της γυναικείας γονιμότητας.
     Βασική δοξασία του Ταντρισμού είναι ότι η γυναίκα διαθέτει μεγαλύτερη πνευματική ενέργεια από τον άνδρα και επομένως ο άνδρας μπορεί να βιώσει τη θέωση, μόνο μέσα από την συναισθηματική και σεξουαλική ένωση με μια γυναίκα.

     Mε ειδικές σωματικές ασκήσεις οι δυο ερωτικοί σύντροφοι μαθαίνουν να χρησιμοποιούν συνειδητά τη σεξουαλική τους διέγερση και την ερωτική τους ενέργεια σαν ένα μέσο για να προσεγγίσουν υπερβατικές διαστάσεις της ύπαρξης της . Να θεοποιηθούν.   Σε καμία περίπτωση δε,  δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως "σεξιστικές" ή πορνογραφικές  αναπαραστάσεις.

      Σε κάθε περίπτωση οι αναπαραστάσεις έρχονται σαφέστατα σε αντίθεση με τον δυτικό τρόπο σκέψης και διανόησης που έχει ως βασική ιδέα ότι η σάρκα πρέπει να περιορίζεται να «μαστιγώνεται» και να τιμωρείται για να σωθεί η ψυχή ,ως να είναι ο υπέρτατος σκοπός ύπαρξης.
     Αρκετές θρησκείες και δοξασίες στα μετέπειτα χρόνια , μέσα από τον δογματισμό και τα κείμενά τους υποτίμησαν, υποτιμούν  και αντιμετωπίζουν εχθρικά την φυσική , φυσιολογική σεξουαλική λειτουργία των πιστών τους , υποστηρίζοντας πως είναι μεν απαραίτητη και αναγκαία για την διαιώνιση του είδους και πρέπει εν «κρυπτώ να εκτελείται» σε ορισμένες προκαθορισμένες «καθαρές ημέρες και ώρες» , αλλά ταυτόχρονα είναι και δαιμονική, είναι σπατάλη ενέργειας, "δηλητήριο της ψυχής" και στην καλύτερη περίπτωση δεν σε οδηγεί στην εναρμόνιση με το Θείο κέλευσμα αλλά στην «Κόλαση» και την συνεχή τιμωρία. Είναι προφανώς καταδικαστέα και αποτρόπαια πράξη. Είναι μία ακόμη αντίφαση στον δυτικό τρόπο σκέψης.

     Οι αναπαραστάσεις των Ναών του Κατζουράχο εμπεριέχουν δεκάδες χρηστικά αντικείμενα καθημερινότητας , όπως καθρέπτες εποχής , μουσικά όργανα, κοσμηματοθήκες, κ.ά., ενώ είναι αισθητή η παρουσία των ζώων ιδιαίτερα των ελεφάντων , πραγματικών και φανταστικών ή και θεϊκών μορφών .


                          

Η μυθολογία των Ναών Κατζουράχο.

      (Λατρευτική ανάγλυφη αναπαράσταση θεάς με εμφανή τα σημάδια φθοράς από την συνεχή επαφή των πιστών που με τα χέρια τους την ακουμπάνε σε διάφορα σημεία του σωματός της προκειμένου να πάρουν την χάρη της για καλύτερες , γόνιμες ημέρες ,ελπίδα που δεν χάνεται ποτέ....ακόμη και στον δικό μας πολιτισμένο κόσμο....)
....Κάπως έτσι ξεκινάνε όλα.... 
      Κάποτε.. τα παλιά εκείνα χρόνια … 1400 χρόνια ... τόσα πρίν … μια γλυκειά νύχτα με πανσέληνο μία όμορφη νεαρή κόρη , η νύμφη η Hemvati, κόρη του μεγάλου αρχιερέα Mani Ram του Μπεναρές (=Βαρανάσι) που τότε λεγόταν Κατσί - διάλεξε να κάνει το λουτρό της, ολόγυμνη , σε μια μικρή λιμνούλα ανάμεσα στα άνθη του υπέροχου ανθισμένου λωτού.

      Κάτω από το ολόγιομο ,ολόθερμο φεγγάρι η υπέροχη ,θεάρεστη , πανέμορφη κόρη ,ολόγυμνη που η ομορφιά της ασήμιζε , λαμπίριζε , στα πεντακάθαρα νερά της λίμνης έγινε αντιληπτή από τον Θεό ,που τα πάντα βλέπει , που τρυγερνάει τις νύχτες, τον Chandrama .τον θεό του φεγγαριού που βαθιά λαβωμένος , στην θέα της πανέμορφης κόρης, από τα ανθοστόλιστα βέλη του θεού Kama (=Ερωτα) κατέβηκε στη γη και την έκανε με το ζόρι δικιά του.

     Εκείνη, μετά την σαρκική τους ένωση  , ως τίμια , ως όφειλε τον απείλησε με την κατάρα της, αλλά κείνος ως θεός της υποσχέθηκε ότι το παιδί που θα γεννηθεί από τον έρωτά τους θα γίνει μεγάλος βασιλιάς.
       Το αγόρι ονομάστηκε «Chandravarman», ήταν γενναίο ,ρωμαλέο και δυνατό και ο θρύλος λέει ότι από έφηβος δεν δίσταζε να σκοτώνει τίγρεις και λιοντάρια με τα γυμνά του χέρια.

       Οταν αργότερα έγινε βασιλιάς, ο «Υπέρτατος Θεός» τού αποκάλυψε το μεγάλο μυστικό ,που μόνο οι Θεοί γνωρίζουν , πώς να μετατρέπει το σίδερο σε χρυσάφι, ένα μυστικό που μόνο οι «γιογκίν» οι ασκητές κατέχουν, μια και ο χρυσός είναι το τέλειο ηλιακό μέταλλο, συμβολίζοντας με την αθανασία την ένωση του πνεύματος, της ελευθερίας και της πνευματικής αυτονομίας.

      Σαν οπαδός της Τάντρα-Γιόγκα ξεκίνησε την κατασκευή 85 ναών στο χωριό Κατζουράχο, οι οποίοι διακοσμήθηκαν με αμέτρητα ερωτικά γλυπτά ουράνιων μορφών αποδίδοντας με αυτόν τον τρόπο φόρο τιμής στην σέχτα(=θρησκευτικό μονοπάτι , κάτι σαν αίρεση) της οποίας ήταν οπαδός, αλλά και στην τέχνη του έρωτα, το Κάμα Σούτρα.
         Θέλοντας ακόμη να τιμήσει τους γονείς του, το θεϊκό αυτό ζευγάρι, και να απαλλάξει τη μητέρα του από το βάρος της αμαρτίας που είχε διαπράξει κάνοντας έρωτα με τον θεό

Η Λατρευτική δοξασία των Ναών του Κατζουράχο

           Το αρχιτεκτονικό σχέδιο ενός Ναού Κατζουράχο περιλαμβάνει έναν πρόναο, το Mandapa ή Maha-Mandapa, όταν είναι υπόστυλος, τον κυρίως ναό που λέγεται Arotha-Mandapa και το ιερό που λέγεται Cella και είναι τοποθετημένο το άγαλμα του θεού.
         Εξωτερικά του Ναού οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με γλυπτά και καταλήγουν σε Sikkaras (πύργους) με καμπυλωτές γωνίες και ένα μικρό στολίδι που βρίσκεται στην κορυφή και κέντρο του Mandala και λέγεται Amalaka, που συμβολίζει το ιερό βουνό Καϊλάσα.

 Πλαίσιο με ερωτική αναφορά στον Θεό Σίβα και την Ιερή χορέυτρια (Απσάρα) με χαρακτηριστικό γνώρισμα την πλαστικότητα της κίνησης ,την τριπλή κάμψη του κορμού ή Tribhanga )
    Οι εξωτερικοί και εσωτερικοί τοίχοι των ναών αποτελούνται με περισσότερα από 500 πλαίσια σε κάθε μεγάλο ναό , που εμφανίζουν γλυπτά καθημερινής ζωής θεών ,ανθρώπων και ζώων .
       Ένα ποσοστό περίπου 20 % των απεικονίσεων περιέχουν έντονες ερωτικές αναφορές , δεκάδες γλυπτά με έντονη πλαστικότητα κίνησης , ασυνήθιστα και υπερβολικά , αλλά απαλλαγμένα από κάθε είδους σεξουαλικού ταμπού και αίσθηση νοσηρής φαντασίας ή πορνογραφίας.

      Πολλά γλυπτά είναι ακέραια σε πολύ καλή κατάσταση , ενώ άλλα έχουν υποστεί μεγάλη φθορά και ακρωτηριασμούς εξαιτίας του πουριτανισμού και της υπέρμετρης σεμνοτυφίας που χαρακτηρίζει άλλους πολιτισμούς και θρησκείες που επέδρασαν στην φιλοσοφία της περιοχής 

      Ζωόμορφη αναπαράσταση Θεϊκής μορφής που χαμογελώντας πονηρά εμφανίζεται να παρακολουθεί ερωτική πράξη  ανθρώπων

Οι ερωτικές ανθρωπόμορφες φιγούρες των γλυπτών είναι γυμνές με περίτεχνα κοσμήματα , διαφανή ενδύματα , ιδιόμορφες κομμώσεις ενώ οι ιερές χορεύτριες (Απσάρα) εμφανίζουν μεγάλη πλαστικότητα κινήσεων , ηδυπαθή λικνίσματα μυστηριακών χορών με χαρακτηριστικό γνώρισμα την Tribhanga την τριπλή κάμψη του κορμού.
 
          Πέραν όλων ο Ινδουϊσμός παραδοσιακά θεωρούσε την σεξουαλική πράξη ως αναπόσπαστο μέρος της ζωής, γεγονός που εξηγεί γιατί τα γλυπτά αυτά βρίσκονται ανάμεσα σε άλλα που απεικονίζουν δραστηριότητες όπως η προσευχή στον Θεό Σίβα και ο πόλεμος. Το γεγονός ότι εκτίθενται σε κοινή θέα και δεν είναι κρυμμένα σε κάποια εσωτερική , σκοτεινή γωνιά του ναού , σημαίνει ότι οι δημιουργοί τους επιθυμούσαν και επιδίωκαν να είναι ορατά από όλους.

Τα γυμνά των Ναών του Κατζουράχο

     Οι αναπαραστάσεις των Ναών του Κατζουράχο άλλοτε τρυφερές ,γλυκές και σαγηνευτικές και άλλοτε τρομακτικές αποτελούν απεικονίσεις των θεών του Ινδουισμού και των προφητών του Ζαϊνισμού, απεικονίσεις της καθημερινής ζωής των ανθρώπων αλλά και την υπέρτατη Αγάπη του Mithuna, του τέλειου ανδρόγυνου πλάσματος . Ενός πλάσματος που είναι ταυτόχρονα και άνδρας και γυναίκα.
      Ενός θεϊκού ,δυαδικής μορφής , πλάσματος που φυσικά...καμία σχέση δεν έχει με την σημερινή εμφάνιση και προσδιορισμό είτε των ψευδο-ερμαφρόδιτων καταστάσεων ή άλλης μορφής εμφάνισης σεξουαλικών προτημίσεων και παρέκλησης .

       Η Mithuna, η παραπάνω εμφάνιση της μορφής με το ένα στήθος (του ανδρόγυνου ,μέρος της Τάντρα-Γιόγκα )  είναι σύμφωνα με την Ινδουιστική θρησκεία , η ολοκλήρωση του ανθρώπου.
       Σύμφωνα με το δόγμα της το αρχέγονο ζευγάρι, ο Purusha (=ο άνδρας) και η Sakti (= η γυναίκα) αναζητούν και βρίσκουν το ταίρι του και η Mithuna είναι μία τελετουργία που ενώνονται με σκοπό τον θρίαμβο του έρωτα , της συνεύρεσης , της συμβίωσης , της συνένωσης έτσι ώστε μέσα από την ερωτική τους εθελουσία σύζευξη να αγγίζουν το Απόλυτο, την Θεότητα, την ολοκλήρωση ή κατα την Χρισταινική παράδοση " και έσονται οι δύο εις σάρκαν μία".

     Η τρομακτική αποκάλυψη του μυστηρίου της πραγματικής ανθρώπινης ζωής αλλά και η γαλήνη του έρωτα , της ηρεμίας ,της ευτυχίας που εκπέμπει η ερωτική τους συνεύρεση προκαλεί λάμψη στα πρόσωπα τους και αυτή είναι που εμφανίζεται , που αποτυπώνεται στα ανάγλυφα του Ναού.
       Σε στάσεις βασισμένες στο Κάμα Σούτρα αλλά και στο πολύπλοκο τελετουργικό της Τάντρα-Γιόγκα, μεταμορφώνουν κάθε ζευγάρι σε θεό και θεά, που η υπέρτατη απόλαυση του μυστηρίου της ερωτικής πράξης τούς οδηγεί στα μονοπάτια του αρχέτυπου Δημιουργού. 
        Εκεί που «οι δύο έσονται εις σάρκα μιαν» σύμφωνα με τις δοξασίες του Δυτικών θρησκειών ή και του πλατωνικού ανδρόγυνου που δεν θα πάψει να «αναζητεί το ταίρι του «εις τους αιώνες των αιώνων» όταν οι θεοί από την ζήλια τους , για την «τελειότητα των πλασμάτων που δημιούργησαν», το χώρασαν σε δύο ανόμοια τμήματα το αρσενικό και το θηλυκό.
       Το καλό και το Κακό όπως αργότερα έγινε αντιληπτό και από τον δυτικό κόσμο με το "ουδέν καλόν αμιγές κακού ή ουδέν κακό αμιγες καλού" των στωικών φιλοσόφων μας..

     Σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου η θρησκεία μέσα από την τέχνη της γλυπτικής, με αφορμή τον έρωτα του φεγγαριού Chandrama για τη Hemvati, δεν ύμνησε τόσο τον Ερωτα του οποίου η Δύναμη ανυψώνει τον Ανθρωπο στο Απόλυτο Ον , αποδεικνύοντας την κυριαρχία του στην Ανθρώπινη Ζωή

 
  Αναφορά στα μνημεία και τους ναούς του Κατζουράχο θα βρείτε σε σχετική ανάρτηση στον σύνδεσμο
 https://geodiabatis.blogspot.gr/2016/06/blog-post_16.html

Οι Ναοί - μνημεία του «Κατζουράχο»

      Στην καρδιά της Ινδίας, βόρεια της επαρχίας Madhya Pradesh, σε απόσταση 620 χιλιόμετρα από το Δελχί υπάρχει μία μικρή κωμόπολη ,περίπου 20000 κατοίκων που ονομάζεται Κατζουράχο ή Khajuraho ή Kharjur όπως το λένε οι ντόπιοι .
       Στα σανσκριτικά το Kharjur σημαίνει σκορπιός και είναι ένα ήσυχο και όμορφο χωριό, για τα μεγέθη της Ινδίας, γεμάτο με φοίνικες, χωμάτινους δρόμους και σπίτια με σκεπή από κοπριές αγελάδων ,όμως πάνω από όλα είναι ένα χωριό με ευχάριστους φιλόξενους , χαμογελαστούς και πάντα πρόσχαρους κατοίκους .

         To το Kharjur ή Κατζουράχο βρίσκεται σε υψόμετρο 280 μέτρων μέσα σε μια κατάφυτη περιοχή από οργιώδη τροπική βλάστηση , διάσπαρτη από αβαθείς λιμνούλες ,κατάλοιπα μιας αρχέγονης ηφαιστειακής παρουσίας.   

(Γυμνές Ερωτικές , χορευτικές παραστάσεις στους Ναούς του Κατζουράχο .  Η οικονομική ζωή της πόλης βασίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό αφού λόγω των ιστορικών αυτών μνημείων που διαθέτει αποτελεί έναν από τους διασημότερους Εσωτερικούς τουριστικούς προορισμούς της Ινδίας.)

 

     Τα ιστορικά μνημεία της περιοχής βρίσκονται από το 1986 στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και αποτελούνται από μεσαιωνικούς Ινδουϊστικούς και Τζαϊνιστικούς ναούς διάσημους περισσότερο για τα ερωτικά γλυπτά τους.   

          Η πυκνή απρόσιτη ζούγκλα της περιοχής αποτέλεσε για αυτούς την μία και μοναδική ασπίδα σωτηρίας αφού τους προστάτευσε από την εισβολή των Μογγολικών ορδών ,κυρίως Τούρκων , που στο πέρασμα τους καταστρέφανε κυριολεκτικά όλα τα Ινδουιστικά ιερά και τα αντικαθιστούσαν με μουσουλμανικά τεμένη εξισλαμίζοντας με πίεση ταυτόχρονα τους αυτόχθονες κυρίως δια της βίας.

        Στον εξισλαμισμό επίσης των αυτοχθόνων συμβάλει και η εμφάνιση των Μουσουλμάνων σουφιστών ικανών πολεμιστών με την παράξενη πολεμική τους τεχνική αλλά και αξιόλογη ικανότητα να χειρίζονται καταστροφικά όπλα.
      Οι σουφιστές λατρεύονταν από τους μουσουλμάνους ως άγιοι και από τους Ινδούς ως θεότητες .
       Στην περιοχή βρέθηκε ,την εποχή της μακραίωνης αγγλικής αποικιοκρατίας, ο Άγγλος στρατιωτικός μηχανικός ονόματι T.S.Burt που διασχίζοντας την ζούγκλα της περιοχής ανακάλυψε και φωτογράφισε , εντελώς τυχαία το 1839 , μισοθαμμένους μέσα στα πυκνά φυλλώματα της ζούγκλας της περιοχής δεκάδες λατρευτικούς Ιερούς ναούς.

  (Εργάτες τεχνίτες σκαρφαλωμένοι στις «ιδιότυπες» σκαλωσιές κατασκευασμένες από ξύλα Μπαμπού και  δεμένα με σχοινιά δημιουργώντας μια «στέρεα ελαφριά κατασκευή» που θα τους βοηθήσει στην συντήρηση των ήδη μισοκατεστραμμένων μοναδικών μνημείων του Κόσμου) 
Σύντομα με περισσότερες πληροφορίες και Φωτογραφικό Υλικό



                                                          Ιωάννινα Ιούλιος 2016

Ινδία..μια χώρα μοναδική

     Η μακρινή μαγική χώρα της Ανατολής. Μία πρόκληση στη λογική μας. 
     Η χώρα των αντιθέσεων , της υπερβολής αλλά και η χώρα των παράδοξων θρησκευτικών πεποιθήσεων έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί στο πέρασμα των αιώνων.
      Μια χώρα μοναδική για τα χρώματα στη ζωή τους , για την ποικιλία των ανθρώπων, των γλωσσών που εμφανίζονται , των εθίμων της και των θρησκειών που την δημιουργούν , την αταξία και τον παραλογισμό αλλά ταυτόχρονα και την λογική της αρμονικής συνύπαρξης. 

     Παρά τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν ακόμη και σήμερα κάτω από άθλιες συνθήκες, κυριολεκτικά στο δρόμο , η Ινδία είναι μια χώρα με τη χαμηλότερη εγκληματικότητα, τόσο χαμηλή που εμείς , από τον "πολιτισμένο Δυτικό" κόσμο, θα έπρεπε να προβληματιστούμε. 

    Μία μοναδική χώρα με ευχάριστους φιλόξενους πρόσχαρους ανθρώπους αλλά με διαφορετική κουλτούρα και λογική από αυτή που ο δυτικός πολιτισμός έχει καθιερώσει ως μέτρο αναφοράς.        
Στο βιβλίο της “Κάρμα-Κόλα”, γραμμένο τo 1979, η Γκίτα Μέτα προσπαθεί να μάθει τι ψάχνουν να βρουν όλοι οι Δυτικοί που ταλαιπωρούνται στη βρώμα και στο θόρυβο της χώρας αυτή.
     Την απάντηση της την έδωσε ένας Ελβετός, πρώην τραπεζίτης: « Η Ινδία είναι μια βρώμικη και θορυβώδης σιωπή. Τα πάντα εδώ σου δείχνουν την πραγματική σου θέση, πόσο σημαντικός αλλά και ασήμαντος είσαι ταυτόχρονα. Στην Ελβετία ό, τι έκανα θεωρείτο εξ ορισμού σημαντικό – αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που καταλάβαινα εγώ που εισέπραττα ήταν η αξία της τράπεζας. Εδώ αναγκάζομαι να ορίσω από την αρχή την αξία της δικής μου ζωής». 



Ιούνιος 2016